powietrzu pochodnie...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
— Ale musisz przyznać, że naprawdę pochodzi z innej planety — dokończyła Trillian, pojawiając się w polu widzenia z drugiej strony mostka...
Szczeg�owa relacja o ostatnich godzinach Hitlera w bunkrze w dniu 30 kwietnia 1945 roku pochodzi od jego kierowcy Ericha Kempki...
• Propozycja Liddy'ego była bardzo kosztowna - wymagała 250 tysięcy dola rów w gotówce, o niemożliwym do wyśledzenia pochodzeniu...
stych obliczach, w wieńcu promieni; ludzie pochodzący z Sychem nie wzięli do ust turkawek przez wzgląd na gołębicę Azyma...
Lecz nagle przy krypcie zapalono kilka smolnych pochodni, które ułożono w mały stos...
le du�y, by wch�on�� znaczny kapita� pochodz�cy ze sk�adek i przy-nie�� zysk wy�szy od inflacji...
kura był pijak albo wariat, a nade wszystko człowiek obcego pochodzenia...
tylko „Siostrzeńca Rameau” Diderota i rozprawę „O pochodzeniu nierówności między ludźmi” Rousseau...
Prawdziwe nazwisko Rolanda brzmiało Forchin, było pochodzenia francuskiego...
Pochód dotarł do mostu Notre Damę...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Basia usn�a, ale mo�e na szcz�cie dla niej, zanim ch��d zdo�a� zwarzy�
krew w jej �y�ach, obudzi� j� niezwyk�y ha�as. Konie szarpn�y si� nagle:
widocznie dzia�o si� w puszczy co� nadzwyczajnego. Basia odzyskawszy
w jednej chwili przytomno��, chwyci�a Azjowy muszkiet i pochylona na
koniu, ze skupion� uwag� i rozd�tymi nozdrzami pocz�a nas�uchiwa�.
By�a to tego rodzaju natura, �e ka�de niebezpiecze�stwo w pierwszym
mgnieniu oka budzi�o w niej czujno��, odwag� i gotowo�� do obrony.
Lecz tym razem, przys�uchawszy si� pilniej, uspokoi�a si� zaraz. Odg�osy,
kt�re j� zbudzi�y, by�y rechtaniem dzikich �wi�. Czy basiory podbiera�y
si� ku warchlakom, czy te� ody�ce pocz�y si� ci�� o samury, do��, �e
naraz rozebrzmia�a ca�a puszcza. �w warcho� odbywa� si� niezawodnie
do�� daleko, ale w�r�d ciszy nocnej i powszechnego u�pienia wydawa�
si� tak bliskim, i� Basia s�ysza�a nie tylko rechtanie i kwiki, ale �wist
g�o�ny oddychaj�cych gwa�townie nozdrzy. Nagle rozleg� si� �omot,
t�tent, trzask �amanych chrust�w i ca�e stado, lubo niewidzialne dla Basi,
przeleciawszy w pobli�u, pogr��y�o si� w g��biach puszczy. A w onej
niepoprawnej Basi, mimo jej strasznego po�o�enia, zbudzi�a si� na
mgnienie powieki �y�ka my�liwska i zrobi�o si� jej �al, �e nie widzia�a
przelatuj�cego stada.
"Cz�owiek by si� trocha przypatrzy� - rzek�a sobie w duszy - ale nic to!
Jad�c tak lasami, pewnie jeszcze co zobacz�..."
I dopiero po tej uwadze przypomniawszy sobie, �e lepiej nic nie widzie�,
a jak najpr�dzej ucieka�, pu�ci�a si� w dalsz� drog�. Nie mo�na by�o sta�
d�u�ej jeszcze i dlatego, �e ch��d ogarnia� j� coraz dotkliwszy, a ruch koni
rozgrzewa� j� znacznie, ma�o stosunkowo nu��c. Konie za to, kt�re nieco
tylko mchu i zmarz�ych traw zdo�a�y uszczkn��, ruszy�y wielce niech�tnie
i z pospuszczanymi g�owami. Szron w czasie postoju okry� im boki i
zdawa�o si�, �e ledwie nogi wlok�. Sz�y przecie od po�udniowego popasu
niemal bez wytchnienia. Przejechawszy polan�, z oczyma utkwionymi w
Wielki W�z na niebie, Basia pogr��y�a si� w puszcz�, niezbyt g�st�, ale
pag�rkowat�, poprzecinan� w�skimi jarami. Sta�o si� te� i ciemniej, nie
tylko z powodu cienia, jakie rzuca�y roz�o�yste drzewa, ale tak�e i
dlatego, �e opary podnios�y si� z ziemi i skry�y gwiazdy. Trzeba by�o
jecha� na o�lep. Jedne tylko jary dawa�y Basi jak�kolwiek wskaz�wk�,
�e posuwa si� w s�usznym kierunku, bo to wiedzia�a, �e wszystkie one
ci�gn� si� od wschodu ku Dniestrowi, �e wi�c przebywaj�c coraz nowe,
zd��a wci�� ku p�nocy. Pomy�la�a jednak, �e mimo tej wskaz�wki grozi
jej zawsze: albo zbytnie oddalenie si� od Dniestru, albo zbytnie zbli�enie
si� ku niemu. I jedno, i drugie mog�o by� niebezpieczne, bo w pierwszym
razie wypad�oby na�o�y� ogromnie drogi, w przeciwnym - mog�a
wyjecha� na Jampol i tam wpa�� we wra�e r�ce. Czy za� by�a jeszcze
przed Jampolem, czy w�a�nie na jego wysoko�ci, czy te� zostawi�a go ju�
za sob�, o tym nie mia�a najmniejszego poj�cia.
"Pr�dzej b�d� wiedzia�a, kiedy omin� Mohil�w - m�wi�a sobie - bo ten
le�y w jarze wielkim i ci�gn�cym si� daleko, kt�ren mo�e poznam."
Po czym spojrzawszy w niebo my�la�a dalej: "Daj mi Bo�e przebra� si�
jeno za Mohil�w, bo tam zaczyna si� ju� Micha�owe panowanie, tam
mnie ju� nic nie ustraszy..." Tymczasem noc sta�a si� jeszcze
ciemniejsz�. Szcz�ciem, na pod�o�u le�nym le�a� tu ju� �nieg, na kt�rego
bia�ym tle mo�na by�o odr�nia� ciemne pnie drzew, ni�sze konary i
omija� je. Natomiast musia�a Basia jecha� wolniej i skutkiem tego na
dusz� jej pad�y zn�w te strachy przed si�� nieczyst�, kt�re na pocz�tku
nocy �cina�y jej krew lodem.
"Je�li zobacz� �wiec�ce �lepie nisko - rzek�a do swej strwo�onej duszy-
nic to! to b�dzie wilk; ale je�li na wysoko�ci cz�owieka..." I w tej samej
chwili krzykn�a g�o�no:
- W imi� Ojca i Syna!...
Bo czy to by�o z�udzenie czy mo�e dziki zdeb siedzia� na ga��zi, do��, �e
Basia wyra�nie ujrza�a par� b�yszcz�cych �lepi�w na wysoko�ci
cz�owieka. Z trwogi jej samej zasz�y oczy pomrok�, ale gdy przejrza�a
znowu, nie by�o ju� nic wida�, tylko jaki� szelest da� si� s�ysze� mi�dzy
konarami, tylko jej serce t�uk�o si� w piersiach tak g�o�no, jak gdyby
chcia�o pier� rozsadzi�. I jecha�a dalej, d�ugo, d�ugo wzdychaj�c do
�wiat�a dziennego. Noc d�u�y�a si� jednak niezmiernie. Wkr�tce potem
zn�w rzeka przegrodzi�a jej drog�. Basia by�a ju� do�� daleko za
Jampolem, nad brzegiem Rosawy, ale nic nie wiedzia�a, gdzie jest,
odgadywa�a tylko, �e jednak posuwa si� wci�� na p�noc, skoro
napotka�a now� rzek�. Odgadywa�a tak�e, �e noc musi ju� by� na
schy�ku, bo ch��d powi�kszy� si� znacznie; widocznie bra� mr�z, tuman
opad� i gwiazdy ukaza�y si� znowu, jeno bledsze, niepewnym �wiat�em
�wiec�ce. Na koniec ciemno�� pocz�a bledn�� stopniowo. Pnie, ga��zie i
ga��zki stawa�y si� widoczniejsze. W lesie zapanowa�a zupe�na cisza -
dnia�o. Po pewnym czasie Basia mog�a ju� odr�ni� ma�� koni. Na