Chwycił termos kleszczami i uważając, by nie uronić najdrobniejszej kropelki, przelał jego zawartość do plastikowego wiadra...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Jeśli rodzice nie dadzą dziecku doświadczyć miłości, jeśli nie ujawnią swoim zachowaniem, że samo jego istnienie jest dla nich radością, dziecko odwróci od...
187mo�emy przyj�� jako zasad�, �e ka�dy kraj wymieniony w�r�d owych affines le�a� na zewn�trz granic tego pa�stwa, jako jego �bok" (tatu�] Kieruj�c si� t� zasad�,...
się krew we mnie rozgrzeje, zapomnę, żeś kobietą i piękną! Zaprawdę, mogę ujrzeć tylko szpiega, co tym dla mnie wstrętniejszy, że jego panem Rzymianin!...
– Nie masz powodu, by kochać którekolwiek ze swych rodziców, Gwydionie – powiedziała Morgiana i jej dłoń zacisnęła się na jego ręce, ale zadziwił...
Popatrzył na mnie, niemal widziałem trybiki obracające się pod jego czaszką i nagle twarz mu pobielała, oko rozwarło się szeroko, a czoło zrosiły krople potu...
klientów spośród ogółu klientów jego sklepu...
Pomijaj�c bardziej szczeg�ow� analiz� procesu sekularyzacji, om�wiony zostanie sam pluralizm, a tak�e proces jego nasilania si�...
9 W książce tej termin „hitlerowski holokaust" odnosi się do wydarzeń historycznych, natomiast termin „holokaust" oznacza jego ideologiczne...
WIANO �WI�TEJ KINGI28Zaledwie trzyna�cie lat mia� ksi�� Boles�aw, zwany p�niej Wstydliwym, gdy panowie w jego imieniu rz�dy sprawuj�cy, postanowili mu �on�...
Źródła w Antibes podają, że Jordana zatłuczono na śmierć zaledwie w kilka dni po jego weselu i po tym, jak wydostał pijaną bratową ze szponów portowego opryszka...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Wystarczyłby jeden błędny ruch.
Nareszcie.
Wówczas uchylił drzwi gabinetu na jakieś sześć cali i na ich szczycie umieścił wiadro.
Kleszczami zakręcił termos, następnie (trzask w jego przedpokoju...) ściągnął plastikowe rękawice, wziął do ręki spryskiwacz i usiadł za biurkiem.
— Crawlee...? - zawołał ktoś gardłowo. Hastur.
— Tam jest - zasyczał inny głos. - Czuję tego małego śliskiego węża. - Ligur.
Hastur i Ligur.
Otóż, a Crowley pierwszy by tak twierdził, większość demonów nie była z gruntu zła. Uważały one, że w wielkiej grze kosmicznej odgrywają taką samą rolę, jak inspektorzy podatkowi - wykonując pracę niepopularną, być może, ale istotną dla niezawodnego przebiegu całej sprawy. A prawdę powiedziawszy, niektóre anioły też nie były ideałami cnoty; Crowley spotykał takie, które otrzymaw-szy polecenie sprawiedliwego ukarania grzesznika, karały go o wiele ostrzej, niż to było niezbędne. Ogólnie rzecz biorąc, każdy miał swoją robotę i po prostują wykonywał.
Z drugiej jednak strony były i takie istoty jak Ligur i Hastur, czerpiące ponurą rozkosz ze sprawiania nieprzyjemności, że nieomal można by je wziąć za ludzi.
Growley odchylił się na oparcie swego dyrektorskiego fotela. Zmusił się do odprężenia i przerażająco mu się to nie udało.
— Tutaj, wejdźcie - zawołał.
— Mamy do ciebie parę słów - rzekł Ligur (tonem który miał oznaczać, że “parę słów" jest synonimem “przeraźliwie bolesnej wieczności") i przysadzisty demon pchnął drzwi gabinetu.
Wiadro zachwiało się, a następnie spadło prosto na głowę
Ligura.
Wrzućcie do wody kawałeczek sodu. Przypatrzcie się, jak wybucha płomieniem, pali się i kręci po wariacku w kółko, rzucając iskry i trzeszcząc. To, co nastąpiło, wyglądało podobnie, tylko znacznie paskudniej.
Z demona odpadały płaty ciała, buchając płomieniami i iskrząc. Wypływał z niego tłusty, brązowy dym, a demon wrzeszczał i wrzeszczał, i wrzeszczał. A potem skurczył się, zapadł w sobie, to zaś, co z niego pozostało, leżało połyskując na opalonym i poczerniałym kole w dywanie, wyglądając jak garść siekanych nagich ślimaków.
— Cześć - zwrócił się Crowley do Hastura, który szedł za Ligu-rem, więc niestety nie spadła na niego nawet kropla.
Są pewne rzeczy (poza pomyśleniem), są głębie upadku, o które nawet demony nie posądzałyby inne demony.
— Woda święcona. Ty skurwysynu - rzekł Hastur. - Ty kompletny skurwysynu. On ci nigdy nic nie zrobił.
—Jak dotąd — poprawił go Crowley, poczuwszy się nieco lepiej, teraz gdy szansę prawie się wyrównały. Prawie, ale nie całkowicie, a nawet, prawdę powiedziawszy, daleko było do tego. Hastur był Księciem Piekieł. Crowley nie był nawet lokalnym radnym.
— Matki będą w głębinach ciemności straszyć swe dzieci, szepcząc o twoim losie - powiedział Hastur, ale zaraz poczuł, że język
Piekła nie jest odpowiedni do zadania, jakie miał wykonać. — Zostaniesz wsadzony do cholernego czyśćca, chłopie — dodał.
Crowley podniósł zielony, plastikowy spryskiwacz i zachlupał nim groźnie.
— Idź sobie — powiedział. Usłyszał, jak na dole dzwoni telefon. Cztery razy, po czym włączyła się automatyczna sekretarka. Przeleciało mu przez głowę pytanie, kto to mógłby być.
— Nie boję się ciebie - powiedział Hastur. Śledził wzrokiem cieniutką strużkę wody, wypływającą z dyszy i wolno sunącą w dół, wzdłuż boku plastikowego pojemnika, w kierunku dłoni Crowleya.
— Czy wiesz, co to jest? - spytał Crowley. - To spryskiwacz firmy Sainsbury, najtańszy i najsprawniejszy na świecie spryskiwacz do roślin. Wyrzuca w powietrze drobniutkie kropelki wody. Czy muszę ci mówić, co się znajduje w środku? Może cię zmienić w to — pokazał palcem paskudztwo na dywanie. - A teraz idź.
A potem przeciek na boku spryskiwacza dotarł do zgiętych palców Crowleya i tam się zatrzymał.
— Blefujesz - powiedział Hastur.
— Być może - odparł Crowley tonem, jak miał nadzieję wskazującym, że ani myśli o blefowaniu. -A może nie. Dobrze się czujesz?
Hastur machnął ręką i plastikowa butla rozpłynęła się jak kawałek mokrej bibułki, oblewając wodą całe biurko Crowleya i cały jego garnitur.
Crowley nie odpowiedział. Plan A powiódł się. Plan B nie. Teraz wszystko zależało od Planu C, który miał tylko jeden feler: Po B Crowley nic nie zaplanował.
— A więc — zasyczał Hastur - czas się zbierać, Crowley.
— Uważam, że jest coś, co powinieneś wiedzieć — odparł Crowley, próbując zyskać na czasie.
— A mianowicie? - uśmiechnął się Hastur. Wówczas zadzwonił telefon na biurku Crowleya. Podniósł słuchawkę i ostrzegł Hastura:
— Nie ruszaj się. Jest coś bardzo ważnego, co powinieneś wiedzieć, a mówię to na serio. Halo? Mmm - odpowiedział. A następnie: - Nie. Jest tu stary przyjaciel.
Azirafal wyłączył się. Crowley zdziwił się, czego anioł mógł chcieć.
I nagle Plan C miał gotów, w głowie. Nie położył słuchawki na aparacie. Zamiast tego powiedział:
— Okay, Hastur. Zdałeś test. Teraz możesz już grać w pierwszej lidze.
— Zwariowałeś?
— Bynajmniej. Nie rozumiesz? To był test. Panowie Piekła musieli się dowiedzieć, czy jesteś na tyle godny zaufania, żeby ci powierzyć dowództwo Legionów Potępieńców w nadchodzącej wojnie.
— Crowley, kłamiesz albo zwariowałeś, a prawdopodobnie jedno i drugie - powiedział Hastur, lecz jego pewność siebie została zachwiana.

Chwycił termos kleszczami i uważając, by nie uronić najdrob­niejszej kropelki, przelał jego zawartość do plastikowego wiadra...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Chwycił termos kleszczami i uważając, by nie uronić najdrobniejszej kropelki, przelał jego zawartość do plastikowego wiadra...