niepochlebnej recenzji dobrego krytyka...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
wymienionemu mężowi, jak długo będzie w Rzymie, szesnaście bo- chenków dobrego chleba żołnierskiego, czterdzieści bochenków żoł- nierskiego...
znamieniem odwagi cywilnej i wiary w słuszność bronionej sprawy, a piętnowanie zła obowiązkiem dobrego obywatela kraju...
skiego, starożytnej idzie, że sam będę pomocny do wszystkiego dobrego...
Panna Bulstrode nie zwróciła uwagi na tę krytykę...
Dziewczyna na posadzce obciągnęła spódnicę, zasłaniając długie, spracowane nogi, spojrzała na Sefelta, który leżał przy niej uśmiechnięty, drgając w...
- Dobrze to wszystko zaplanowałaś...
- Stregobor moze i sprawia wrazenie pomylonego, ale nie do tego stopnia...
W leczeniu złamań najczęściej stosuje się klasyczną metodę polegającą na: - anatomicznym (lub zbliżonym do anatomicznego) nastawieniu;unieruchomieniu odłamów...
Akordy - budowa (Wojciech Olszewski) tercjowa budowa akordów Wojciech Olszewski, aranżacja, harmonia, improwizacja jazzowa zwolennikiem oszczędnej faktury,...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Karajan powiedzia� mi kiedy�:
- Skoro wierzysz w pochlebne recenzje, musisz wierzy� i w niepochlebne. W
Stanach Zjednoczonych prasa mo�e by� istn� zmor�. Wszystko si� tam
rozdmuchuje i odnosz� wra�enie, �e Amerykanie przeceniaj� jej opiniotw�rcz�
rol�. Wprawdzie bardziej dotyczy to polityki, gdzie �urnali�ci
wsp�decyduj�, ale daje si� te� zauwa�y� w muzyce i teatrze - zw�aszcza w
Nowym Jorku. Wystarczy pomy�le� o prawach Brodwayu: kto� za miliony dolar�w
wyprodukuje musical, premiera zostanie r�wno zjechana w co wa�niejszych
gazetach - i ju� gwarantowana plajta. Publiczno�� nawet nie pr�buje wyrobi�
sobie w�asnego s�du. Niekt�rzy krytycy czczeni s� jak bogowie, a i sami
maj� si� co najmniej za przewodnik�w duchowych spo�ecze�stwa. Wszystkiemu,
co nie przystaje do ich widzenia sztuki, z miejsca przypisz� wszelkie wady.
Kiedy artysta osi�gnie pewien pu�ap, ma wielu zwolennik�w i przyjaci�;
kiedy wiem, �e tylu ludzi przychodzi w�a�nie dla mnie, wtedy recenzje -
dobre czy z�e - staj� si� niewa�ne. Pewnie, �e ciesz� si�, gdy kto� dobrze
o mnie pisze, ale to nie najwa�niejsze.
Bawi� mnie hymny pochwalne wypisywane wsp�cze�nie na cze�� niezr�wnanej
Marii Callas, bo jednocze�nie przypominam sobie, jak cz�sto krytycy nie
zostawiali na niej suchej nitki (nie z powodu skandali). Komu powinni�my
wierzy�? Cz�sto wcale nie trzeba d�ugo czeka�, �eby przeczyta� skrajnie
odmienne opinie. Wystarczy rzut oka na dwie r�ne gazety z tego samego
dnia, czy ci krytycy rzeczywi�cie byli na tym samym przedstawieniu. Na
przyk�ad po "Carmen" w Metropolitan Opera, cieszy�em si� z niby druzgoc�cej
recenzji. Jaki� krytyk pisa� mnie mi�dzy innymi, �e przyj��em nie tylko
dobre, ale i z�y nawyki di Stefano! A jaki� inny rozp�ywa� si� wprost, �e
tak dobrze jeszcze w Nowym Jorku nie za�piewa�em. I komu tu wierzy�?
Gdybym bra� powa�nie ka�d� linijk� tekstu napisanego na m�j temat, ju�
dawno bym zwariowa�. A przecie� tak naprawd� liczy si� tylko publiczno��.
Niewa�ne, czy s� to dwa tysi�ce ludzi w operze czy miliony przed
telewizorami. Sami mnie oceniaj� - kochaj� m�j g�os albo go nie znosz�,
uwa�aj� za sympatycznego albo nie.
Tak ju� jest i tego si� nie zmieni. To publiczno�� decydowa�a i decyduje,
kto zdob�dzie popularno��. Dzi� mo�emy si� tylko u�miecha� na widok
znanych, klasycznych ju� ocen ekspert�w; od znanego wiede�skiego krytyka
Eduarda Hanslicka, kt�remu Wagner wystawi� pomnik figur� Beckmessera w
"�piewakach norymberskich", a� do krytyk�w nam wsp�czesnych. A i sami
kompozytorzy pozostawili w swych pismach, ksi��kach i listach niekiedy co
najmniej dziwne wskaz�wki. Ryszard Strauss okre�li� na przyk�ad "Aid�" jako
muzyk� india�sk�, a "Tosk�" jako notoryczny kicz w z�ym gu�cie. Georges
Bizet uwa�a�, �e "Bal maskowy" jest obrzydliwy. Wed�ug Pucciniego "Elektra"
sk�ada�a si� z samych logarytm�w. Dla Giuseppe Verdiego "Lohengrin" by�
zwyczajnie nudny. Ryszard Wagner zaszeregowa� Franciszka Schuberta jako
trzeciorz�dnego artyst�. Nie oszcz�dzono nawet Mozarta. Komponuj�cy w tym
samym czasie co on, Giuseppe Sarti, powiedzia� o nim: "Barbarzy�ca bez
s�uchu pozwala sobie robi� muzyk�!"
-------------------------
Akustyka
Kiedy po raz pierwszy wyst�puj� w jakim� teatrze, a wi�c budynku, kt�rego
si� nie zna, powstaj� dwa pytania: Jak wysoko jest nastrojona orkiestra?
Jaka jest akustyka sali?
Z biegiem wiek�w, �rubowany ci�gle ton A, nie u�atwia nam, �piewakom
�ycia. W czasach Carusa, na przyk�ad, albo Gigliego, g�rne B nie by�o tak
wysokie, jak dzi�. Laik prawie nie s�yszy r�nicy - cieszy si� z czystego
brzmienia nowoczesnej orkiestry i to wszystko. Ten efekt jest rezultatem
wy�ej nastrojonych instrument�w i to my musimy si� bardziej trudzi�.
Dlatego niekiedy nieodzowne okazuj� si� transpozycje. Moje do�wiadczenie
wskazuje, �e europejskie orkiestry s� nastrojone wy�ej ni� angielskie i
ameryka�skie.
Historyczny rozw�j tonu A jest do�� ciekawy i niesie ze sob� pewne
komiczne elementy. W 1885�r. odby�a si� w Wiedniu mi�dzynarodowa
konferencja po�wi�cona tonom. Obecni na niej eksperci muzyczni ustalili dla
d�wi�ku A cz�stotliwo�� drga� r�wn� 435�Hz. Nie trwa�o d�ugo, gdy r�ne
orkiestry zacz�y ten ton podnosi�, aby by� lepiej s�yszalnymi w wielkich
salach koncertowych i teatrach. Wi�ksze nat�enie d�wi�ku - czy�ciejsze
brzmienie. Niekt�rzy �piewacy (g��wnie gwiazdy) potrafili dostroi� swoje
g�osy do odpowiedniej tonacji. Czasami z kolei obni�ano "dozwolone" 435�Hz,
�eby g�osy zabrzmia�y lepiej. W nadwornej operze wiede�skiej dysponowano
sze�cioma kamertonami si�gaj�cymi od 434 do 445�Hz - wed�ug ch�ci, humoru i
umiej�tno�ci �piewaka.