Następnie Heydrich zwrócił się do mnie: Niech mi pan powie, Schellenberg, ten Josef Muller miał chyba kiedyś coś wspólnego z pana wydziałem...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Popatrzył na mnie, niemal widziałem trybiki obracające się pod jego czaszką i nagle twarz mu pobielała, oko rozwarło się szeroko, a czoło zrosiły krople potu...
ciekawe i co mnie osobiście bardzo zaskoczyło — zdałem sobie spra- wę, że czasami pracując mniej i krócej, można było zrobić więcej, niż...
o mnie ex re mojego stanowiska w sprawie reformy rolnej, �e jestem jakz�odziej, co chce wyj�� z cudzej kieszeni zegarek i da� go komu� innemu...
- Bo dla mnie, to samotność, taka prawdziwa, transcendentna samotność, to jest na sam koniec orgazmu...
Nic zatem dziwnego, że w konsultowanym przeze mnie przypadku niczym nie zagrożony, dobrze odżywiony pies na początku nie protestował, kiedy mu zabierano miskę...
Obrzuciła mnie ponurym spojrzeniem, obracając moje słowa w myślach, pró- bując odkryć zniewagę albo podstęp...
- Aresztujesz mnie i braci Savage za to, że chcemy wejść to parku i szukać naszejkrewnej? Decydujesz się na awanturę ze spokojnymi obywatelami?Jimmy...
Zapewniano mnie, iż nie wszystkie laski mają jednakową moc; siła ich jest proporcjonalna dopredyspozycji użytkownika i zależna od celów, do jakich ma być...
17 ─ Gdyby to zależało ode mnie ─ mówił Aleksander do Caulaincourta ─ miałbyś pan moje słowo, nim byś pan wyszedł z tego gabinetu; gdyż,...
- Jakkolwiek będzie - powiedział do Kathi Logan i do każdego, kto go słuchał - zamierzam stanąć w słońcu tak, aby to przeszkadzało tym ludziom w odszukaniu mnie...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Czy nie pozostawało to w jakimś związku z doktorem Knochenem?
Nie po raz pierwszy miałem okazję podziwiać fantastyczną pamięć Heydricha. Doktor Knochen, Sturmbannfuhrer SS, doniósł mi, że osobnik nazwiskiem Josef Muller posiada bezpośredni dostęp do najwyższych osobistości w hierarchii papieskiej. Według Knochena Josef Muller był człowiekiem bardzo sprytnym i chociaż nie można było mieć do niego pełnego zaufania, to jego rapor ty były dość interesujące. Obecnie wyjaśniłem to wszystko Hey drichowi, który skinął głową w zamyśleniu. Następnie, zwracając się do Mullera rzekł: Niech pan zarządzi ścisłą inwigilację tych ludzi.
Z kolei przeszedł do następnej sprawy: Fuhrer i Reichsfuhrer zwrócili się do mnie, abym zbadał jeden z najdrastyczniejszych przypadków zdrady stanu w historii Niemiec. Niedawno przechwycono dwa komunikaty radiowe, wysłane przez ambasadora belgijskiego przy Watykanie do rządu Belgii. W telegramach tych ambasador podawał dokładną datę i czas rozpoczęcia naszej ofen-
4 Generał-major Hans Oster nie pracował w Naczelnym Dowództwie Wehr machtu, jak to sugeruje Schellenberg, lecz był szefem Departamentu Central nego Abwehry, zajmującego się sprawami administracyjnymi, finansowymi i technicznymi tej instytucji oraz łącznością radiową. Był jednym z najbliższych współpracowników Canarisa i za jego cichym przyzwoleniem nawiązał kontakt z przedstawicielami alianckich służb wywiadowczych. Aresztowany po 20 lip-ca 1944 został na rozkaz Hitlera stracony 8 kwietnia 1945 r.

224
sywy na Zachodzie na trzydzieści sześć godzin przed jej oficjalnym ogłoszeniem przez Fuhrera. Ta informacja została następnie przekazana rządom Holandii. Fuhrer jest wściekły. Istotnie jest to skandal, dlatego domaga się, aby za wszelką cenę odnaleźć zdrajców. A teraz rzecz najważniejsza: przydzielił on także to zadanie Canarisowi i nie mógł chyba nic gorszego uczynić, gdyż jest to tak, jakby kazał wilkowi pilnować owiec, ponieważ nie ulega wątpliwości, że koła zbliżone do admirała są bezpośrednio zamieszane w tę aferę. Rozmawiałem już z Canarisem o tej sprawie i oczywiście wyznaczyłem mu zupełnie inne zadanie.
Muller, który do tej pory nie odezwał się słowem, rzekł sucho: To jasne, że Canaris jest zamieszany w to wszystko. Proponuję, aby Schellenberg przejął całą sprawę i informował nas o wszystkim na bieżąco. Pozostaje on w doskonałych stosunkach z Canarisem, a więc admirał będzie go mniej podejrzewał niż innych. Nie wątpię przy tym, że Schellenberg poprowadzi tę sprawę z właściwym sobie taktem i kunsztem. Ta ostatnia uwaga miała naturalnie wydźwięk sarkastyczny5.
Heydrich patrzył przez chwilę na Mullera, po czym zwrócił się do mnie i rzekł: Dobrze. Najlepiej będzie, Schellenberg, jak się pan skontaktuje z Canarisem i porozmawia z nim na ten temat. Na tym nasze spotkanie się skończyło.
Następnego dnia odwiedziłem Canarisa. Jak zwykle rozmawia liśmy o różnych sprawach — o pogodzie, jeździe konnej itd., o wszystkim z wyjątkiem tego, o czym mieliśmy mówić. Dopiero w chwili, gdy się zbierałem do wyjścia, Canaris poruszył właściwy temat: Czy Heydrich wspominał panu o tym niewiarygodnym incydencie, o ujawnieniu terminu rozpoczęcia naszej ofensywy? Tak — odparłem — sądzę, że mamy doskonałą okazję, aby omówić tę sprawę.
Canaris opowiedział mi o wszystkich okolicznościach tej afery, na ile je znał, ale nawet słowem nie wspomniał o Rzymie, am-
5 Wybór Mullera był w pełni uzasadniony. Mimo obłudnych zapewnień o przy jaźni dla Canarisa Schellenberg był jego śmiertelnym wrogiem i rywalem. Cała działalność Schellenberga jako szefa VI Departamentu (Amtu) RSHA zmierzała do skompromitowania Abwehry i jej szefa, a następnie do podporządkowa nią wywiadu wojskowego SD.

225
basadorze, Watykanie czy depeszach radiowych. Według jego wersji, na dzień przed rozpoczęciem ofensywy jeden z urzędników am basady niemieckiej na jakimś przyjęciu w ambasadzie holender skiej w Brukseli zauważył, że żona ambasadora otrzymała telefon, który ją szalenie podekscytował i w chwilę potem wyszła.
Po zajęciu Brukseli znaleziono notatkę sporządzoną przez pracownika belgijskiego ministerstwa spraw zagranicznych, która zawierała tekst depeszy ambasadora holenderskiego w Berlinie, ostrzegającego rząd przed ofensywą niemiecką. Kiedy omawiałem tę sprawę z Heydrichem wskazałem, że wersja tej historii podana przez Canarisa zupełnie nie wspominała o powiązaniach z Rży mem.