17 ─ Gdyby to zależało ode mnie ─ mówił Aleksander do Caulaincourta ─ miałbyś pan moje słowo, nim byś pan wyszedł z tego gabinetu; gdyż,...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
�-------------------{ACTI_Misc00_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc00_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie nieprzyjaciela!�-------------------{ACTI_Misc01_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc01_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie wikszo[ci oddziaB�w wroga!�-------------------{ACTI_Misc02_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc02_Text_01_Text1}Masz za zadanie doprowadzi swoich ludzi do fortu!�-------------------{ACTI_Misc03_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc03_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest przejcie kontroli nad t lokacj!�-------------------{ACTI_Misc04_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc04_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie tej osady!�-------------------{ACTI_Misc05_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc05_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie miasta!�-------------------{ACTI_Misc06_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc06_Text_01_Text1}Masz za zadanie odnalez i zabi tego czBowieka!�-------------------{ACTI_Misc07_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc07_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona tej lokacji!�-------------------{ACTI_Misc08_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc08_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona miasta!�-------------------{ACTI_Misc09_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc09_Text_01_Text1}PLACEHOLDER�***********************************************************�* *�* CAMPAIGN ADVICE *�* *�***********************************************************�-------------------{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Title} Mapa kampanii{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Text1}Oto tereny wok�B Rzymu
\par cech, w kt\'f3rej badacze wyr\'f3\'bfniaj\'b9 elementy achajskie (nie wymienili\'9c-\par my tego dialektu w nazwanych wy\'bfej grupach, bo p\'f3\'9fniej nie...
aparaty cyfrowe Rodzaj pamięci to informacja na temat tego na jakich kartach pamięci aparat zapisuje zdjęcia...
METODY ZAGĘSZCZANIA BETONU NA BUDOWIE Aby do tego nie dopuścić, niezbędne są nadzór i kontrola bieżąca procesu zagęszczania na budowie...
187mo�emy przyj�� jako zasad�, �e ka�dy kraj wymieniony w�r�d owych affines le�a� na zewn�trz granic tego pa�stwa, jako jego �bok" (tatu�] Kieruj�c si� t� zasad�,...
Przez chwilę wahała się - to, co chciała zrobić, nie było zakazane przez zwyczaj, ale mógł dokonać tego tylko ktoś bardzo poruszony, w sytuacji, która go...
Aż do wiosny tego roku schemat wyglądał następująco: coraz pospieszniejsze stosunki, po których następowała krótka drzemka (nawiasem mówiąc, ulubiony...
wybra� opcj� Information i nacisn�� ENTER, w rezultacie na ekranie pojawisi� zestaw informacji podobny do tego poni�ej:,j~%%I , Object ID: B6000006NetWare...
Aby uniknąć tego śmiesznego, rzecz jasna, wniosku, w 1900 roku niemiecki uczony Max Pianek sformułował tezę, że światło, promienie Roentgena i inne fale...
Ed siedział właśnie przy biurku w rogu swojego salonu sprzedaży żując pierwsze tego dnia cygaro, kiedy zobaczył dwóch mężczyzn w roboczych koszulach i...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Rozważę to i dam panu, jak pan żąda, odpowiedź, ale trzeba mi najmniej dziesięciu dni...
A potem co? Po tych dziesięciu i dziesięciu, i dziesięciu, i jeszcze dziesięciu dniach?
─ Nie mogąc dać cesarzowi Napoleonowi, jako gwarancję mojej przyjaźni, jednej z mych
sióstr, wychowam moich braci w uczuciach przymierza i poczucia wspólnych interesów obu
państw ─ oto była rekompensata ze strony cesarza Aleksandra za lekceważenie mężczyzny,
monarchy, przyjaciela i zwycięzcy.
Nie dość tego! Gdy niezmiernie szybko doszło do skutku małżeństwo z córką potomka ce-
sarzów rzymskich, arcyksiężniczką Marią Ludwiką: Aleksander nie wahał się rzucić głośno
podejrzenia, że Napoleon starał się równocześnie o żonę na dwie strony, w Petersburgu i
Wiedniu, i ogłosił to jako powód obrazy.
Olbrzymi kolos rosyjski i jego mądry cesarz urągali mu. Czynili to samo pod maską przy-
jaźni i sojuszu, co czynił monarcha, rząd i lud angielski jawnie jako wróg osoby, władzy i
państwa cesarza Francuzów.
W piersi Napoleona wrzał gniew. Odwykł on dawno od cudzej woli, nie przywykł do ha-
mowania swojej, gorzej, do spotykania na jej drodze tam i wstrętów. Czuł się najwyższy ze
wszystkich śmiertelnych i chciał, czuł prawo do tego, aby wszyscy to czuli...
Więc też przede wszystkim w zwykły swój nie liczący się ze słowami sposób przekonanie
to wbijał w duszę ambasadora rosyjskiego, starego księcia Kurakina, któremu wprost krzyczał
w uszy:
─ Nie jestem tak głupi, abym wierzył, że idzie wam o Oldenburg! O Oldenburg się nie
prowadzi wojny... Nigdy nie będę nikogo uspokajał jakąkolwiek rekompensatą nad Wisłą!
Żebyście tu nawet obozowali, na Montmartre, jeszcze nie ustąpię cala z Księstwa! Gwaran-
towałem jego całość! Będziemy się bić!
Ale oprócz księcia Kurakina wysłał Aleksander do Paryża pięknego, świetnego, eleganc-
kiego pułkownika kozaków, hrabiego Czernyszewa, który podbijał Paryż, oczarowywał sio-
strę Napoleona, księżnę Paulinę Borghese, bawił się, hulał, a w wolnych chwilach od zabaw,
przekupiwszy urzędnika, zdobywał wiadomości dotyczące armii francuskiej. Nim policja pa-
ryska odkryła, po wyjeździe zresztą, ten dodatkowy szczegół pobytu pięknego pułkownika,
rozmawiał z nim cesarz Napoleon.
─ Czy pan wiesz ─ pytał ─ co mi odpisał cesarz Aleksander? W liście, który mi pan przy-
wiozłeś?
─ Nie, najjaśniejszy panie.
─ A czy wiesz, co ja mu pisałem przez Lauristona czwartego kwietnia? Ze zostanę jego
przyjacielem, że go nie zaatakuję nigdy, że moje wojska nie posuną się, chyba gdy Aleksan-
der podrze traktat tylżycki! Że się rozbroję pierwszy i wszystko wróci do dawnej sytuacji,
jeżeli przywróci mi dawniejsze swoje zaufanie. To pisałem. Cóż teraz, cóż mam myśleć? Po-
kój czy wojna? Czego u was chcą, u kroćset diabłów?!
─ Najjaśniejszy panie, cesarz mi polecił... Lecz Napoleon przerwał:
─ To wy! Ja mam sumienie czyste! Wyście się zaczęli zbroić! To wy!
─ Najjaśniejszy panie, Księstwo Warszawskie...
─ Eh, do czarta! Fałszywe doniesienia ambasad! W Księstwie jest czterdzieści tysięcy
wojska, ani człowieka więcej! A ich fortece, o których się gada! Poza Gdańskiem zdobędziesz
je pan jabłkami pieczonymi! Nie, to nie Polska, to nowa taryfa rosyjska! Wasza wielka pla-
neta zaczyna iść w fałszywym kierunku. Nie rozumiem was. Chyba że chcecie nas opuścić.
Przecie i ja się muszę pilnować. Czego wy chcecie? Śliczny alians! Wy konfiskujecie wszyst-
ko, co przychodzi ode mnie, a ja każę robić z waszym towarem to samo! Ach, ach! Czy to nie
jest powód do wojny, że każecie palić wszystkie artykuły żywności z Francji? Co?!
─ Najjaśniejszy panie, to prawo z czasów Katarzyny.
18
─ Ale teraz nie ma już Katarzyny! Rosja stała się państwem europejskim! Ja palę towary
angielskie, ale między mną a Anglią jest walka na śmierć i życie i sam wiem, że robię to wię-
cej dla obrażania ich niż z istotną szkodą dla ich handlu, choć i ta jest, i wielka. Mój panie! Ja
afront płacę afrontem! We wszystkich portach, które mi podlegają, kazałem palić wszystko,
co pochodzi z Rosji, drzewo, łój, konopie, żelazo...
─ Nawet żelazo ─ zauważył zdziwiony Czernyszew.
─ Nawet żelazo! Co?! Śliczny alians? Budująca przyjaźń! Idzie o tego Oldenburga! Żeby
siedział nad Morzem Śródziemnym, to bym go był nie tknął! Wielka rzecz zresztą! Szukanie
dziury na całym!
Chwycił list cesarza Aleksandra.
─ Patrz pan! Widzisz?
Palnął kłykciami palców po papierze.
─ Cesarz pisze, że będzie umiał bronić swojej egzystencji. Kto czego chce od waszej egzy-
stencji? Kto wam grozi? Ja pewnie wiem, gdzie leży mój interes; mam rozum, abym się pchał
w wojnę z potęgą, która ma niewyczerpane, niezmierzone środki i w której żołnierze bronili-
by własnych ognisk domowych. Cesarz Aleksander zmienił się. Zapomniał o Tylży i Erfurcie
i zwrócił się do Anglików, a zarazem słucha fałszywych raportów waszych i nie waszych po-
selstw! Co wy robicie! Jaka jest wasza polityka?! Chcecie ze mną zerwać, to przede wszyst-
kim zrenonsujcie z prowincji naddunajskich i zawrzyjcie pokój z Turcją, a pogódźcie się z