Rozdzia� 50Mary zmar�a o poranku...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Ogniem i mieczem - Tom I Rozdzial VI- Mo�ci ksi�� - odpar� Bychowiec - �aska to wysoka waszej ksi��cej mo�ci, �e mog�c rozkaza�, na moj� wol� to zdajesz, kt�rej �aski nie...
Przedstawiony w tym rozdziale projekt pomy�lany by� jako opisowa analiza wywiad�w przeprowadzanych przez kurator�w z podopiecznymi, oparta na badaniu akt�w mowy...
ROZDZIAŁ 38ODSIECZPomimo związanych na plecach nadgarstków, Perrin usiłował znaleźć wygodniejszą pozycję, aż wreszcie westchnął i poddał się...
Jak wspomniano w poprzednim rozdziale, tworzenie aplikacji modularnej wymaga dodatkowych prac projektowych i podjęcia odpowiednich decyzji, ale w...
¨W każdym rozdziale poznajesz nowe sposoby lepszego rozumienia i pobudzania swoich manifestacyjnych sił...
Rozdział 30 - Nigdy nie widziałeś czegoś takiego na własne oczy?Sam podskoczył z wrażenia...
Rozdział 96Susan siedziała na sofie w Węźle nr 3, cała mokra i drżąca...
Rozdział 7 Ażeby być sprawiedliwym, musze opowiedzieć także i o dobrych uczynkach Horemheba...
Rozdział 11 ZAKOŃCZENIE Żyjemy w zadziwiającym świecie...
Rozdział XII1...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

W�t�a, stara kobieta po �mierci wygl�da�a jeszcze gorzej
ni�
za �ycia, tak jakby �mier� odebra�a jej jak�� cz�� wymiaru fizycznego, kt�ry
posiada�a jako
istota �ywa. Tennyson przygl�da� si� jej stoj�c przy ��ku. Przykryte
prze�cierad�em cia�o
tworzy�o zaledwie ma�y pag�rek na ��ku. Znowu, podobnie jak za ka�dym razem,
kiedy
umiera� jego pacjent, ogarnia�o go nieuzasadnione poczucie winy i zadawa� sobie
pytanie, czy
m�g� uczyni� co�, co uchroni�oby zmar�ego przed odej�ciem z tego �wiata. Za
pierwszym
razem uratowa� jej �ycie, tego by� pewien. Powiew �mierci odbi� si� od z�otych
schod�w
Nieba, kiedy ciemna posta� przegoni�a Mary ze schod�w gro��c jej palcem. Po tym
wydarzeniu nie chcia�a ju� �y�, nie walczy�a ju� o przetrwanie i dobrowolnie
podda�a si�
�mierci.
Piel�gniarka niepewnie dotkn�a jego ramienia.
� Przykro mi, doktorze - powiedzia�a cicho.
� Mnie te� - odpar� Tennyson. - Podziwia�em j�.
� Nie m�g� pan zrobi� nic wi�cej - zapewnia�a go Piel�gniarka. - Nikt nie m�g�
nic
ju� zrobi�. - Odwr�ci�a si� i wysz�a.
�
W chwil� p�niej r�wnie� Tennyson opu�ci� pok�j Mary. Ecuyer, siedz�cy dot�d w
szpitalnej poczekalni, podni�s� si� z krzes�a na widok doktora. Tennyson
pokr�ci� smutno
g�ow�.
- To koniec.
Ecuyer podszed� do niego i przez moment stali twarz� w twarz w milczeniu.
� By�a najlepszym S�uchaczem - rzek� Ecuyer. - Najlepszym, jakiego w og�le
zna�em. Przed klinik� czeka ca�y t�um, b�d� musia� wyj�� i powiedzie� im o tym.
� P�jd� z tob� - powiedzia� cicho Tennyson.
� To dziwne - zauwa�y� Ecuyer. - Nie tylko by�a dobrym S�uchaczem, ale r�wnie�
oddanym. G��boko wierzy�a w program. By� ca�ym jej �yciem. I to w�a�nie ona
doprowadzi�a
do jego zako�czenia.
- Dosz�y ci� ju� jakie� s�uchy? Ecuyer potrz�sn�� g�ow�.
� To na pewno nie wydarzy si� w ten spos�b. Wszystko odb�dzie si� cicho i
bezbole�nie. Bez �adnych sensacji. Po prostu ci�g�e ograniczanie programu. Nowe
prawa
ukradkiem wprowadzane do procedury. Generalne zaszczucie programu. Pewnego dnia,
nie
zdaj�c sobie nawet sprawy z tego, �e to ju� si� sta�o, zorientujemy si�, i�
zostali�my gdzie� na
uboczu, a nasza praca wyrzucona jest na �mietnik.
� Co zrobisz, Paul?
� Zostan� tutaj. Nie mam przecie� dok�d i��. Na pewno si� mn� zaopiekuj�,
Watykan dopilnuje tego. Przynajmniej to s� mi winni. R�wnie� S�uchacze dostan�
nowe
zaj�cia. Spokojnie dokonamy tu naszego �ywota, a kiedy odejd� ju� ostatni z nas,
nast�pi
ostateczny koniec.
� Na twoim miejscu nie by�bym taki pewien - rzek� Tennyson. Przez moment waha�
si�, czy ma powiedzie� Ecuyerowi o tym, co us�ysza� od Szeptacza. Co mog�o da�
im ostatni�
szans� ratunku.
� Chcesz mi co� powiedzie�? - zapyta� Ecuyer widz�c wahanie Tennysona.
� Nie, chyba nie.
M�wienie mu o tym nie mia�oby najmniejszego sensu. Szans� by�y naprawd�
niewielkie, w�a�ciwie prawie �adne. To, co zaproponowa� Szeptacz, wydawa�o si�
zupe�nie
niemo�liwe do wykonania.
Tak, to bez sensu, rzek� w duchu Tennyson. Nie wierz�, �eby ludzie ze �wiata
r�wna�
nie posiadaj�c �adnych danych potrafili odnale�� miejsce, kt�re Mary nazwala
Niebem.
Przecie� to mo�e by� dos�ownie wsz�dzie. Na przyk�ad w jakiej� odleg�ej
galaktyce albo nawet
innym wszech�wiecie. Chocia� z drugiej strony, mog�o to r�wnie dobrze by� gdzie�
zupe�nie
blisko. Przecie� Decker uwa�a�, �e wie, gdzie to jest. Co oznacza, �e
prawdopodobnie by� tam
albo znajdowa� si� przynajmniej gdzie� w okolicy. Ale w�a�ciwie nie jeste�my
pewni, czy
Decker m�wi� prawd�. Zreszt� nigdy si� ju� tego nie dowiemy.
Ecuyer sta� przy drzwiach. Powoli otworzy� je i wyjrza� na zewn�trz. Ma�y placyk
przed klinik� by� szczelnie wype�niony t�umem oczekuj�cym na wie�ci o Mary.
Kiedy
Tennyson szed� do kliniki, zbiorowisko by�o do�� poka�ne, teraz jeszcze si�
zwi�kszy�o.
Wszyscy jednak stali cicho, nie odzywaj�c si� nawet s�owem, co by�o dziwne w
przypadku
tak ogromnego skupiska ludzi.
Ecuyer post�pi� par� krok�w do przodu, a t�um przygl�da� mu si� uwa�nie.
Wiedz� ju�, co Ecuyer chce im powiedzie�, ale czeka-j�, pomy�la� Tennyson.
Roboty i
ludzie czekaj� w ciszy na og�oszenie �mierci Mary. Nareszcie b�d� mieli swoj�
�wi�t�.
Ecuyer m�wi� cicho, nie podnosz�c g�osu:
- Mary odesz�a na spoczynek. Przed chwil�. Zmar�a po cichu, z u�miechem na
ustach.
Nie mogli�my zrobi� nic wi�cej.