78

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Ruszyłem przed siebie, wsłuchując się w miękki zgrzyt żwiru pod stopami...
Tradycyjny, romantyczny - czuly i dyplomatyczny,Delikatny, obrazliwy - uczuciowy, zbyt wrazliwy...
— Ale czy to nie dusze zmarłych bibliotekarzy czynią te czary?Mikołaj był zakłopotany i niespokojny...
rzeczywistością tego bytu, który dla owego [poznawania] sam pozostaje nieznany, choć każdorazowo obecny...
Już dawniej kilka razy udało mi się wślizgnąć między Żydów pracujących we dnie poza gettem; kontrola nie była ścisła, chyba tylko wariat pchałby...
Czy Król Eahlstan jest częścią mojej historii? - zastanawiał się Simon...
Powłócząc nogami, pogrążył się w ciemności, za sobą słyszał ludzi śpiewających âźJuż się nie bój dłużejâ...
Podnosząc wzrok na wychodzącego z domu Howarda nie zmieniła wyrazu twarzy...
Shingo poczuł ciepło płynące aż do powiek, a świat za oknem nagle wydał mu się jaśniejszy...
się nie zbliżali...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

04.10 wyrok SN II KR 47/78 OSP 1979/5/85 glosa : Gardocka T. OSP 1979/5/85
Nieuprzedzenie stron o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu z art. 210 § 1 k.k. na art. 210 § 2 k.k. w sytuacji, gdy fakt posłużenia się przez sprawcę niebezpiecznym narzędziem był stronom znany - nie narusza prawa do obrony oskarżonego i uchybienbie takie nie ma wpływu na treść wyroku.

78.01.04 wyrok SN U I KR 217/77 OSNKW 1978/6/69 glosa : Czeszejko-Sochacki Z. NP 1979/10/168 glosa : Kaftal A. NP 1980/11-12/226 przegląd orzeczn.: Daszkiewicz W. PiP 1979/12/99 przegląd orzeczn.: Cieślak M. Doda Z. Palestra 1979/2/68
Przepis art. 76 k.p.k. dopuszcza możliwość prowadzenia przez jednego obrońcę obrony kilku oskarżonych, lecz tylko wtedy, gdy ich interesy ze sobą nie kolidują. Ocena zaś, czy kolizja ta zachodzi, należy nie tylko do obrońcy i oskarżonego, lecz również do sądu. W wypadku zaś dostrzeżenia wspomnianej kolizji sąd zobowiązany jest - zgodnie z art. 10 § 2 k.p.k. - poinformować o tym oskarżonego w celu umożliwienia mu powierzenia obrony innemu obrońcy, i tym samym skorzystania w pełni z przewidzianego w art. 9 k.p.k., a stanowiącego jedną z konstytucyjnych gwarancji obywatelskich, prawa do obrony i korzystania z pomocy obrońcy.
76.05.24 wyrok SN II KR 97/76 niepublikowane
Art. 346 k.p.k. jest przepisem gwarantującym oskarżonemu realne prawo do obrony. Wywodzi on się z art. 324 § 2 poprzednio obowiązującego k.p.k., który zobowiązywał sąd do uprzedzenia oskarżonego tylko o grożącej mu zmienie kwalifikacji - na surowszą. Obecny art. 346 k.p.k. poszedł dalej w gwarancji realności prawa do obrony i zobowiązał sąd do uprzedzenia stron nie tylko o grożącej zmianie kwalifikacji prawnej na surowszą, ale i wtedy kiedy Sąd przewiduje zmianę kwalifikacji na łagodniejszą, gdy to ma dla nich znaczenie, a zwłaszcza dla obrony oskarżonego. 75.07.23 wyrok SN U II KR 62/75 OSNKW 1975/9/126 przegląd orzeczn.: Daszkiewicz W. PiP 1976/11/112 przegląd orzeczn.: Cieślak M. Doda Z. Palestra 1976/6/39 glosa : Michalski W. OSP 1976/7-8/155
Przepis art. 352 k.p.k. nakazujący udzielenie oskarżonemu ostatniego słowa poprzedzającego naradę sądową nie jest przepisem porządkowym, ale stanowi jedną z gwarancji praw oskarżonego do obrony w procesie karnym. Ostatnie słowo daje oskarżonemu możność ustosunkowania się do przeprowadzonego przewodu sądowego, tj. do przeprowadzonych dowodów, oraz do głosów oskarżyciela i obrońców. Ostatnie słowo oskarżonego powinno być wzięte pod uwagę przy naradzie nad wyrokiem i może mieć wpływ na jej wynik, a tym samym na treść wyroku.
75.06.19 wyrok SN III CRN 117/75 niepublikowane
Nienależyte zawiadomienie o terminie rozprawy poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnika strony nie jest równoznaczne z pozbawieniem strony możności obrony swych praw; jeżeli sama strona była na rozprawie obecna, składała wszelkie wyjaśnienia i oświadczenia procesowe, i nie wnosiła o odroczenie rozprawy z powodu nieobecności swego pełnomocnika.Niezawiadomnienie pełnomocnika o rozprawie może jedynie w takiej sytuacji stanowić uchybienie procesowe, skutkujące potrzebę uchylenia wyroku, jeżeli mogło ono wpłynąć na wynik sprawy. 75.02.17 wyrok SN U I KR 222/74 OSNKW 1975/7/92 przegląd orzeczn.: Daszkiewicz W. PiP 1976/11/112 przegląd orzeczn.: Cieślak M. Doda Z. Palestra 1976/6/39
1. Wydalenie oskarżonych z rozprawy, jako odejście od podstawowej zasady procesowej wyrażonej w § 1 art. 336 k.p.k., powinno być ograniczone do niezbędnej konieczności i powinno być zawsze poprzedzone ostrożną oceną, czy rzeczywiście powstała konieczność do wydania takiej decyzji. 2. Prawa oskarżonego do udziału w całym postępowaniu dowodowym nie można traktować jak zwykłej formalności procesowej, udział bowiem oskarżonego w rozprawie jest jedną z gwarancji jego prawa do obrony, sądowi zaś stwarza dodatkowe przesłanki do dokonania prawidłowych ustaleń faktycznych i trafnych ocen, również na podstawie odbioru wrażeń wynikających z zachowania się uczestników procesu (np. świadków, oskarżonych), sposobu składania zeznań (wyjaśnień), udzielania odpowiedzi na zadawane pytania itp. - co w sumie daje sądowi pełniejsze możliwości dla oceny wszystkich występujących w sprawie dowodów.
74.12.28 postan. SN U III KZ 245/74 OSNKW 1975/2/29 przegląd orzeczn.: Daszkiewicz W. PiP 1976/4/117 przegląd orzeczn.: Cieślak M. Doda Z. Palestra 1976/2/39 glosa : Kalinowski S. OSP 1976/2/40
Zmiana przez oskarżonego wyjaśnień poprzednio składanych mieści się w ramach prawa oskarżonego do obrony i z tej racji nie może stanowić ani podstawy, ani okazji do stosowania względem oskarżonego, tytułem sui generis środka represji, tymczasowego aresztowania.
74.11.30 postan. SN I KZ 141/74 niepublikowane