laktokokcyna M (LcnM i LcnN) Lactococcus cremoris 9B4 (16) laktacyna F (LafA i LafX) Lactobacillus jonhsonii...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
2013-12-03 16:42 180461 180352 Podstawy Automatyki\Laboratorium\Starsze 3\PA\egzamin\PodstawyAutomatyki\Podstawy Automatyki\Zadania\lin pierw_zapasy...
238 PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI Typ miłości Rysunek 16...
displaying output 3-9 dim argument for cat 19-7 distance between nodes 16-22 dimensions docking windows in desktop 2-10 deleting...
5505 8 18 8 16...
Byli tak śmiertelnie znużeni, że nie dziwili się już niczemu...
Zamiast tego nauczyli je wojaczki, nauczyli szpiegować i chodzić na zwiady...
- To zajmie jeszcze kilka dni...
dowodowe dąży do ustalenia prawdy obiektywnej o zdarzeniach będących faktycznąpodstawą jego decyzji...
jakimi dysponowano w całym Teguta Lusac...
W okresie, który upłynął od wejścia w życie ustawy zasadniczej, nastąpiło rozwinięcie konstytucyjnej regulacji stanów nadzwyczajnych w drodze ustawodawstwa zwykłego...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

MF215B
(39)
termofilina 13 (ThmA/ThmB)
Streptococcus thermophilus SPI13
(20)
116
PRACE PRZEGL¥DOWE
Bakteriocyny – w³aœciwoœci i aktywnoœæ przeciwdrobnoustrojowa
1
2
3
4
II – bakteriocyny nielantybiotykowe II c – bakteriocyny sec-zale¿ne
acidocyna B
Lactobacillus acidophilus M46
(40)
diwergicyna A
Carnobacterium divergens LV13
(22)
enterocyna P
Enterococcus faecium P13
(11)
laktokokcyna 972
Lactococcus lactis IPLA972
(23)
II d – inne bakteriocyny
diacetyna B
L. lactis subsp. diacetylactis UL720
gaserycyna B3
Lactobacillus gasseri HCM2124
(41)
piscikolina 61
Carnobacterium piscicola LV61
(42)
enterocyna B
Enterococcus faecium T136
(43)
enterocyny L50
Enterococcus faecium L50
(15)
cereina 7
Bacillus cereus Bc7
(11)
(54)
III – bakteriocyny wysokocz¹stecz- helwetycyna J
Lactobacillus helveticus 481
(21)
kowe
kaseicyna 80
Lactobacillus casei B80
(24)
IV – kompleksy bia³kowo-lipidowe glikoproteiny
i bia³kowo-wêglowodanowe
leukocyna S
Leuconostoc paramesenteroides
(25)
laktocyna 27
Lactobacillus helveticus LP27
(26)
enterocyna ON-157
Enterococcus faecium NIAI 157
(45)
lipidoproteiny
mesenterocyna 52
Leuconostoc mesenteroides
(27)
Klasa I – lantybiotyki – termostabilne policykliczne peptydy o masie cz¹steczkowej poni¿ej 5 kDa, zawieraj¹ce nietypowe aminokwasy, takie jak lantionina. Lantybiotyki podzielono na dwie grupy: lantybiotyki typu A i typu B, zró¿nicowane na podstawie w³aœciwoœci strukturalnych i funkcjonalnych. Lantybiotyki typu A to wyd³u¿o-ne cz¹steczki dzia³aj¹ce poprzez permeabilizacjê b³ony cytoplazmatycznej wra¿liwych komórek, podczas gdy lantybiotyki typu B s¹ cz¹steczkami globularnymi o zró¿-
nicowanym sposobie dzia³ania. Wszystkie lantybiotyki typu B s¹ syntetyzowane przez bakterie gramdodatnie o wysokim udziale par G+C, st¹d te¿ nie s¹ wytwarzane
przez bakterie fermentacji mlekowej (10). Najlepiej poznan¹ bakteriocyn¹, nale¿¹c¹
do lantybiotyków jest nizyna, produkowana przez szczepy Lactococcus lactis subsp .
lactis, izolowane z mleka i produktów warzywnych oraz przez L. lactis BB24, izolowa-ny z fermentowanych hiszpañskich kie³basek. Nizyna wykazuje bakteriobójcz¹ ak-
tywnoœæ skierowan¹ przeciwko licznym bakteriom gramdodatnim, m.in. przeciwko
Staphylococcus aureus i Listeria monocytogenes (11), zapobiega rozwojowi przetrwalników i hamuje rozwój komórek wegetatywnych rodzajów Bacillus i Clostridium (12).
Klasa II – bakteriocyny nielantybiotykowe. Wiêkszoœæ bakteriocyn nale¿¹cych do tej klasy to ma³e (< 10 kDa), termostabilne bia³ka. Bakteriocyny te maj¹ charakter kationowy lub amfifilowy, niszcz¹ komórki organizmów wra¿liwych przez per-
meabilizacjê œciany komórkowej (9,13). Zakres ich aktywnoœci obejmuje g³ównie
bakterie gramdodatnie o niskiej zawartoœci par G+C, takie jak bakterie fermentacji BIOTECHNOLOGIA 1 (68) 114-130 2005
117
Daniela Gwiazdowska, Krystyna Trojanowska
mlekowej oraz bakterie nale¿¹ce do rodzajów Listeria, Enterococcus i Clostridium (14).
Klasa bakteriocyn nielantybiotykowych podzielona jest na 4 podklasy:
II a – tzw. bakteriocyny pediocynopodobne, o silnej aktywnoœci wobec Listeria spp . Jest to najczêœciej badana grupa bakteriocyn ze wzglêdu na ich siln¹ aktywnoœæ antybakteryjn¹ oraz w³aœciwoœci fizykochemiczne, predysponuj¹ce je do praktycznego wykorzystania. Bakteriocyny zaliczane do klasy IIa wykazuj¹ wysoki stopieñ zgodnoœci sekwencji (38-80% identycznych sekwencji aminokwasowych), szczególnie wyraŸnej w N-terminalnym regionie cz¹steczki. Region C-terminalny jest bardziej hydrofobowy i zró¿nicowany, ale równie¿ zawiera pewne sta³e pozycje amino-kwasowe (15).
II b – bakteriocyny dipeptydowe – do uzyskania pe³nej aktywnoœci antymikrobiologicznej wymagane jest komplementarne dzia³anie obu peptydów. Wœród bak-
teriocyn dipeptydowych mo¿na wyodrêbniæ bakteriocyny, których aktywnoœæ wyma-
ga kombinacji obu peptydów, poniewa¿ osobno ¿aden z nich nie posiada aktywnoœ-
ci antymikrobiologicznej jak laktokokcyna M (16) i laktokokcyna G (17) oraz bakteriocyny, w których jeden lub oba peptydy posiadaj¹ pewn¹ aktywnoœæ, ale kombina-cja obu znacznie tê aktywnoœæ zwiêksza, np. laktacyna F (18), plantarycyna S (19) czy termofilina 13 (20).
II c – bakteriocyny sec-zale¿ne. Bakteriocyny nale¿¹ce do tej podklasy s¹ wydzielane za pomoc¹ bia³ek sec, w odró¿nieniu od lantybiotyków i wiêkszoœci bakteriocyn nielantybiotykowych, syntetyzowanych w postaci prepeptydu z peptydem
sygnalnym, odcinanym równoczeœnie z sekrecj¹ bakteriocyny z komórki przez
ABC-transportery (21). Przyk³adem bakteriocyn zaliczanych do tej grupy s¹ diwergicyna A (22) i laktokokcyna 972 (23).
II d – podklasa ta, zaproponowana niedawno, obejmuje bakteriocyny, które od-biegaj¹ budow¹ i mechanizmem sekrecji i dzia³ania od bakteriocyn zaklasyfikowanych do podklas II a-II c. Przyk³adem s¹ enterocyny L50 (EntL50A i EntL50B), wytwarzane przez Enterococcus faecium L50 (21,11). System EntL50 przypomina bakteriocyny dipeptydowe, poniewa¿ oba peptydy dzia³aj¹ synergistycznie, jednak sekwencja tych peptydów nie wykazuje podobieñstwa do bakteriocyn z podklas II a-II c, a po-nadto s¹ wydzielane z komórki bez udzia³u peptydu sygnalnego (11). Podklasa II d obejmuje tak¿e bakteriocyny aktywowane przez grupy tiolowe jak laktokokcyna B
(16).
Klasa III – bakteriocyny o du¿ej masie cz¹steczkowej, wytwarzane przez rodzaje Lactobacillus (24) i Enterococcus (21). W przeciwieñstwie do bakteriocyn z klas I i II, s¹ inaktywowane termicznie (60-100°C przez 10-15 minut) i nie dzia³aj¹ na komórki wra¿liwe poprzez uszkodzenie b³ony (21).
Klasa IV – obejmuje bakteriocyny, które do uzyskania pe³nej aktywnoœci antymikrobiologicznej wymagaj¹ obecnoœci czêœci lipidowej lub wêglowodanowej
w cz¹steczce. Przyk³adem s¹ glikoproteiny: leukocyna S (25) i laktocyna 27 (26), lipoproteina mesenterocyna 52 (27) oraz glikolipoproteina fermentycyna (21).
118
PRACE PRZEGL¥DOWE
Bakteriocyny – w³aœciwoœci i aktywnoœæ przeciwdrobnoustrojowa
2.2. Bakteriocyny bakterii gramujemnych
Bakterie gramujemne równie¿ wykazuj¹ zdolnoœæ do syntezy bakteriocyn. Wiele