Większość ludzi uważała, że ofiarą padł tylko jeden człowiek: Bayardo San Roman...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
�-------------------{ACTI_Misc00_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc00_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie nieprzyjaciela!�-------------------{ACTI_Misc01_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc01_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie wikszo[ci oddziaB�w wroga!�-------------------{ACTI_Misc02_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc02_Text_01_Text1}Masz za zadanie doprowadzi swoich ludzi do fortu!�-------------------{ACTI_Misc03_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc03_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest przejcie kontroli nad t lokacj!�-------------------{ACTI_Misc04_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc04_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie tej osady!�-------------------{ACTI_Misc05_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc05_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie miasta!�-------------------{ACTI_Misc06_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc06_Text_01_Text1}Masz za zadanie odnalez i zabi tego czBowieka!�-------------------{ACTI_Misc07_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc07_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona tej lokacji!�-------------------{ACTI_Misc08_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc08_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona miasta!�-------------------{ACTI_Misc09_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc09_Text_01_Text1}PLACEHOLDER�***********************************************************�* *�* CAMPAIGN ADVICE *�* *�***********************************************************�-------------------{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Title} Mapa kampanii{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Text1}Oto tereny wok�B Rzymu
Czy to ojczyzna moze byc kiedyniekiedy, byc i nie byc na przemian? Ojczyzna moze byc tylko kraj stanowiacy nieprzerwalnie teren historyczny narodu, i to teren centralny...
Najczęściej wolno ci tylko kopiować pliki z serwera, ale często możesz także kopiować własne pliki na serwer do specjalnie w tym celu utworzonego katalogu...
– Kiedy tylko dotrzemy tam, gdzie mają w miarę rozwinięty przemysł – dodał po chwili – będziemy musieli sprawić sobie trochę odtylcowych...
Już dawniej kilka razy udało mi się wślizgnąć między Żydów pracujących we dnie poza gettem; kontrola nie była ścisła, chyba tylko wariat pchałby...
Przez chwilę wahała się - to, co chciała zrobić, nie było zakazane przez zwyczaj, ale mógł dokonać tego tylko ktoś bardzo poruszony, w sytuacji, która go...
się krew we mnie rozgrzeje, zapomnę, żeś kobietą i piękną! Zaprawdę, mogę ujrzeć tylko szpiega, co tym dla mnie wstrętniejszy, że jego panem Rzymianin!...
„Jakie to miłe, że wszystko, na co tylko mamy ochotę, możemy zanieczyścić pewnymi substancjami, takimi jak: tlen, ozon, azot, argon albo parą czy jakąś biotą...
Mimo to na ich widok czterej Neimoidianie nie tylko nie opuścili posterunku przed drzwiami apartamentu wicekróla, ale opuścili broń w geście ostrzeżenia...
I CZELADNIK A on, wicie, jeszcze jedno, wicie, ma cierpienie, towarzyszu mistrzu: on się kocha w naszym tym perwersyjnym aniołku tylko temu, co ona jest...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Sądzono, że inni bohaterowie tragedii wypełnili z godnością, a nawet z pewną wzniosłością, tę część łaski, której udzieliło im życie. Santiago Nasar odpokutował zniewagę, bracia Vicario potwierdzili swą kondycję prawdziwych mężczyzn, a uwiedziona siostra znów odzyskała swą utraconą cześć. Jedynym, który stracił wszystko, był Bayardo San Roman. „Ten biedny Bayardo", jak wspominano go przez wiele lat. A jednak wszyscy o nim zapomnieli aż do następnej soboty, po zaćmieniu księżyca, kiedy to wdowiec Xius opowiedział alkadowi, iż zobaczył jakieś świecące ptaszysko trzepocące nad jego dawnym domem i pomyślał, że to duch jego żony domaga się swej własności. Alkad uderzył się w czoło, co nie miało zresztą żadnego związku z przywidzeniem wdowca.
- Cholera! - krzyknął. - Zapomniałem o tym biednym człowieku.
Wszedł w eskorcie na wzgórze i zobaczył odkryty samochód obok domku i w sypialni samotne światełko, nikt mu jednak nie odpowiedział na jego wołania. Wobec tego wyważyli boczne drzwi i przebiegli wszystkie pokoje oświetlone jeszcze dogasającą łuną zachodu. „Wszystko wyglądało tak, jakby było pod wodą" - opowiedział mi alkad. Bayardo San Roman leżał nieprzytomny na łóżku, a wygląd jego nie różnił się od stanu, w jakim w poniedziałek o świcie ujrzała go Pura Vicario, cały czas miał bowiem na sobie fantazyjne spodnie, jedwabną koszulę i tylko buty zdołał zrzucić. Na podłodze walały się puste butelki, przy łóżku zaś stało jeszcze więcej nie otwartych, nigdzie nie było jednak śladu jedzenia. „Znajdował się już w ostatnim stadium zatrucia alkoholowego" - powiedział mi doktor Dionisio Iguaran, który natychmiast przybył na ratunek. Bayardo San Roman wrócił jednak po kilku godzinach do siebie i gdy tylko odzyskał świadomość, natychmiast wyrzucił wszystkich z domu, obchodząc się z nimi możliwie najukładniej:
- Odpierdolcie się wszyscy - powiedział. - Łącznie z moim kochanym tatusiem i jego kombatanckimi jajami.
Alkad poinformował o tym epizodzie generała Petronio San Roman przytaczając bez najmniejszych zmian ostatnie zdanie w telegramie utrzymanym w alarmistycznym tonie. Generał San Roman dosłownie widać odczytał wolę swego syna, zrezygnował bowiem z osobistego przyjazdu, wysyłając jedynie żonę z córkami i dwie starsze kobiety, które, zdaje się, były jego siostrami. Przypłynęły statkiem towarowym z rozpuszczonymi z boleści włosami i szczelnie aż po szyję okryte żałobą z powodu nieszczęścia Bayarda San Roman. Zanim zeszły na ląd, zdjęły pantofle, by następnie przejść boso całą drogę aż do wzgórza w parzącym pyle południa, wyrywając sobie włosy i zanosząc się tak rozdzierającym płaczem, iż zdawało się, że krzyczą z radości. Widziałem kondukt stojąc na balkonie Magdaleny Oliver i pamiętam, że pomyślałem, iż podobną rozpacz można było udawać tylko po to, by ukryć inne, większe hańby.
Pułkownik Lazaro Aponte towarzyszył im aż do stojącego na wzgórzu domu, gdzie nieco później wjechał na swym mule od nagłych wypadków doktor Dionisio Iguaran. Gdy zelżał upał, dwóch funkcjonariuszy władz miejskich zniosło Bayarda San Roman w zawieszonym na drążku hamaku, okrytego kocem aż po głowę; w asyście żałobnych płaczek. Magdalena Oliver pomyślała, że nie żyje.
- Na jajca Trójcy świętej - krzyknęła po katalońsku. - Cóż za marnotrawstwo!
Alkohol znowu zwalił go z nóg. Nie sposób jednak było uwierzyć, że niosą żywego człowieka, jego prawe ramię wlokło się bowiem po ziemi, a przenoszone przez matkę na hamak natychmiast opadało pozostawiając ślad od skraju przepaści aż do pokładu statku. I to było ostatnie wrażenie, jakie nam po sobie zostawił: wspomnienie tego, który padł ofiarą.
W domu niczego nie ruszono. Penetrowałem tę posiadłość z moimi braćmi dość często podczas naszych nocnych zabaw wakacyjnych, za każdym :razem odnajdując w opuszczonych pomieszczeniach coraz mniej cennych rzeczy. Kiedyś trafiliśmy na podręczną walizeczkę, o której przysłanie Angela Vicario prosiła swą matkę w noc poślubną, do jej odnalezienia jednak nie przywiązywaliśmy większego znaczenia. To, co zawierała, uznaliśmy za najzwyklejsze środki higieniczne i kobiece kosmetyki, a o ich rzeczywistym przeznaczeniu dowiedziałem się dopiero wtedy, gdy Angela Vicario opowiedziała mi wiele lat później, na czym polegały rajfurskie fortele, których ją nauczono, by mogła oszukać męża. Była to jedyna pamiątka, jaką zostawiła po sobie w pokojach, które były jej domem małżeńskim przez pięć godzin.