W kawiarni zapadła martwa cisza...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Zjadł dwie parówki i wypił karafkę wina w kawiarni na rynku...
na ziemi� i zn�w zapanowa�a cisza...
Na wzmiankę o smokach szum zaczął opadać, aż zapadła niepewna cisza...
– Szybka chromatografia cieczowa...
MARCHOCKI Mikołaj S...
współżycia seksualnego Miłość małżeńska różni się od innych rodzajów miłości tym, że dąży do zjednoczenia zarówno fizycznego,...
utraty rozumu!)...
Śliski Michał 184 Świdrygiełło książę 57, 265 Świdzińska Wanda 322 Świdziński Karol 322 Świerzewski Ludwik 241 Święciccy 138 Świnka Jan 184 Świnka Mikołaj 184 Świrscy 230...
JOWISZ W ZNAKU RAKAZnaczenie oraz pełny wpływ Jowisza w znaku Raka, daje się zauważyć dopiero w środku życia, ponieważ pozycja taka, gdy chodzi o znak Raka,...
5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

McAfee i właściciel kawiarni odwrócili się do
okna i patrzyli w kierunku małej stacji kolejowej za parkiem. Wyglądała jak zawsze
— brudna i odrapana.
— Na Boga! — wykrzyknął właściciel kawiarni.
Z łoskotem zerwali się od stolika i ruszyli do drzwi. McAfee wysunął się na czoło.
Chłopcy pobiegli za nimi. Pozostali tylko parę metrów w tyle, gdy McAfee wpadł
pod okap budynku dworcowego i pochylony zaglądał do środka przez klejące się od
brudu okna.
— Proszę niczego nie dotykać! — krzyknął Jupe. — Tam mogą być odciski palców!
McAfee odskoczył od okna i rzucił się do drzwi.
Jak za dotknięciem różdżki czarodziejskiej zaczął się gromadzić tłum. Z supermarketu
nadbiegali kupujący, gospodynie wybiegały z domów. James Brandon i Philip Terreano
przejeżdżali właśnie samochodem Brandona i. zatrzymali się. Z apteki nadszedł Elwood
Hoffer i przystanął na obrzeżu tłumu.
McAfee natarł na drzwi raz, drugi, trzeci. Wreszcie otworzyły się przy akompania-
mencie trzasku pękającego drewna.
Tłum natarł na budynek dworca.
— Nie zbliżać się! — wykrzyknął McAfee. — Niczego nie ruszać!
Wszyscy zastygli.
W hali dworcowej zobaczyli tylko odrapany kufer. Stał na podłodze pośrodku po-
mieszczenia. Wokół niego widniały ślady, wskazujące, że został wciągnięty przez okno.
— To w tym są te kości? — zapytał ktoś. Właściciel kawiarni podniósł wieko kufra
i krzyknął:
— Ooch!
James Brandon przecisnął się przez tłum. Popatrzył na szczątki w kufrze — stertę
fragmentów, w których z trudem można było rozpoznać kości oraz czaszkę z oczodo-
łami skierowanymi w sufit.
Brandon zaczerpnął powietrza. Twarz mu zbladła, potem nabiegła krwią. Odwrócił
się do McAfeego.
— Co to jest? — zapytał.
McAfee cofnął się otumaniony.
Philip Terreano położył Brandonowi dłoń na ramieniu.
— Spokojnie, James — powiedział, po czym zwrócił się do McAfeego. — To jakaś...
jakaś straszliwa pomyłka. Może się grubo mylę, ale to wyraźnie są kości afrykańskiej
istoty człekokształtnej, które James Brandon przywiózł...
— Chce mnie pan oszukać! — wrzasnął McAfee. — To jest mój jaskiniowiec!
Brandon opanował się z widocznym wysiłkiem.
68
— Znajdzie pan etykietki na tych kościach — powiedział. — Oznaczyłem na nich
datę i miejsce ich znalezienia.
— Panie Carlson! — krzyknął ktoś z dworu. — Panie McAfee!
Tłum rozstąpił się i przepuścił barmana z kawiarni.
— Jakiś facet właśnie dzwonił. Mówił, że jak pan chce swojego jaskiniowca, to ma
pan szukać w kufrze na stacji... — barman wybałuszył oczy na kufer — tak jak pan już
zrobił.
— Widzicie?! — krzyczał McAfee. — To są kości z mojej jaskini! To muszą być one.
Jakżeby inaczej złodziej wiedział, gdzie są? Chyba że... chyba że to wszystko to jakieś
oszustwo.
Oczy McAfeego rozszerzyły się w furii.
— Kant! — wrzasnął. — Wszystko od początku! Wszystko kant! Skoczył na Brandona
i usiłował zacisnąć mu ręce na gardle.
— Podrzuciłeś te kości do mojej jaskini! Udawałeś tylko, że je znalazłeś! Chciałeś,
żeby ludzie myśleli, że taki z ciebie ważniak! Wyzyskałeś mnie!
Brandon podniósł pięści, ale Terreano go powstrzymał.
— No, no, spokojnie!
Na stację wszedł szeryf. Skierował się do McAfeego i Brandona. W tym momen-
cie Jupiter odwrócił od nich spojrzenie i dostrzegł w tłumie doktora Hoffera. Był wpa-
trzony w Brandona. W jego małych ciemnych oczach błyszczało zainteresowanie, a na
twarzy naukowca malował się wyraz zadowolenia.
68
Rozdział 17
Jupe znajduje odpowiedź
— James Brandon jest osobą szanowaną. Nie potrzebuje rozgłosu i nigdy by nie po-