Protokół informacyjny strefy odpowiedzialny jest także za współpracę z protokołem RT MP w uaktualnianiu tablicy ZIT...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Najczęściej wolno ci tylko kopiować pliki z serwera, ale często możesz także kopiować własne pliki na serwer do specjalnie w tym celu utworzonego katalogu...
aparaty cyfrowe Rodzaj pamięci to informacja na temat tego na jakich kartach pamięci aparat zapisuje zdjęcia...
Family: UInt4;Model: UInt4;Stepping: UInt4;Features: TCpuFeatureSet;Vendor: string[12];end;// Pobranie informacji o CPU i zapisanie...
przekazywaniu właściwym adresatom we właściwym czasie informacji, które zostaną zrozumiane zgodnie z intencją nadawcy;zdolności do właściwego odbioru...
Już samo podanie w polskiej telewizji publicznej informacji o wyrażeniu przez kogoś krytycznej opinii o wspomnianym festiwalu (firmowanym wszak przez TVP) było...
-od po�udnia: Morze Andama�skie, Morze Arabskie, Ocean Indyjski-Kontynent azjatycki graniczy tak�e z morzami wewn�trznymi (Morze Czerwone, Morze Czarne, Morze...
Na obudowie modułu znajduje się osiem diod informujących o stanie modułu, pracy serwonapędów i komunikacji z nimi, port RS232 służący do aktualizacji...
Kosmonauci informowali:- Zdumiewa twardy sen mieszkańców miasta, nie reagują zupełnie na światła lamp, przy pomocy których odnajdujemy drogę w labiryncie...
W 2002 roku jedno z głównych źródeł informacji medycznych, „The New England Journal ofMedicine”, opublikowało artykuł pod tytułem Migraine - Current...
- Jakie będzie zatem twoje następne posunięcie?- Myślę, że w celu uzyskania pozostałych informacji posłużę się numerami ubezpieczeń społecznych -...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

AFP
Warstwa
AppleTalk Filing Protocol (Protokół
prezentacyjna
plikowy AppleT alk). AFP jest
protokołem wysokiego poziomu,
stosowanym do współużytkowania
plików z jednego komputera przez
inne maszyny w sieci. Głównym
zadaniem AFP jest kontrolowanie
dostępu użytkownika do folderów oraz
metody prezentowania
użytkownikowi związanych z tym
uprawnień. Dodatkowo obsługuje on
niezgodności nazewnicze, występujące
pomiędzy różnymi systemami
operacyjnymi i systemami plików,
które wspierają odmienne schematy
nazewnictwa. W realizacji strony
logistycznej nawiązywania połączeń
między klientem i serwerem AFP
korzysta z usług ASP.
Services for Macintosh wspierają wszystkie te protokoły i -
podobnie jak sam Mac OS - realizują je w oddzielnych modułach
software’owych. RT MP, AEP, AT P, NBP, ADSP, ASP i ZIP
realizowane są w ładowanym do Windows NT protokole AppleTalk, w postaci odpowiednich, wczytywanych wraz z nim sterowników.
Protokół PAP zaimplementowany został w usłudze Print Server dla Macintosha, zaś obsługa protokołu AFP zlokalizowana jest
362
Rozdział 10
w usłudze File Server for Macintosh i związanym z nią, działającym na poziomie jądra, sterowniku.
Struktura plików M acintosha
Pliki Macintosha różnią się znacznie od plików PC. Większość
komputerów korzysta z plików o strukturach linearnych, w których wszystkie dane przechowywane są w pojedynczym strumieniu
informacji. W taki sposób działają DOS, Windows i Windows NT .
Nie dysponują one ustaloną metodą określania, jaki program
utworzył dany plik oraz sygnalizowania, jaki rodzaj danych w nim się znajduje. Jedyną znormalizowaną metodą identyfikowania
rodzajów plików są znaczące rozszerzenia w ich nazwach, co
niekiedy bywa zawodne.
Uwaga: Microsoft zaczyna używać obiektów OLE wewnątrz plików.
Zapewnia to jeszcze większą elastyczność niż wielokrotnie
rozwidlone (multiforked) pliki, ponieważ obiekty OLE mogą być definiowane i dołączane tylko w razie potrzeby. Przyszłe, bazujące na OLE systemy plików mogą potencjalnie obsługiwać pliki
Macintosha, przechowując każde rozwidlenie w
oddzielnym
kontenerze OLE.
Uwaga: Przy omawianiu plików, terminów fork (rozwidlenie) i stream (strumień) używamy zamiennie dla określenia oddzielnych kontenerów w
obrębie pliku. „Rozwidlenie” jest terminem
powszechnie występującym w makintoszowej leksyce, natomiast
„strumień” to termin stosowany przez Microsoft na określenie identycznej właściwości systemu plików NTFS.
W plikach Macintosha stosowane są dwa rozwidlenia - na dane i na zasoby. Strumień danych stanowi bezpośredni odpowiednik
standardowego pliku PC, zaś strumień zasobów to miejsce,
w
którym przechowywane są specjalne informacje o
pliku.
Rozwidlenie zasobów może zawierać ikony, bitmapy, czcionki,
niewielkie bloki kodu, menu, definicje okien i wiele innych rzeczy.
Praca z klientami Macintosha
363
Uwaga: Nie każdy plik Macintosha zawiera to rozwidlenie. Niektóre mogą mieć tylko strumień danych, a inne jedynie zasobów.
Ponadto do plików Macintosha dołączane są uzupełniające
właściwości, nie występujące w
standardowych plikach PC.
Szczególnie istotne są dane o kreatorze ( creator) i typie ( type).
W obu przypadkach jest to czterocyfrowy kod, pozwalający
zarówno systemowi operacyjnemu Macintosh, jak i zwykłym
aplikacjom zidentyfikować program, który utworzył plik oraz
charakter danych w nim zawartych.
Uwaga: Apple prowadzi rejestr kreatorów dla plików Macintosha.
Jeśli jakiś nowy producent oprogramowania zechce wykonać
makintoszową wersję swego własnego, generującego pliki
programu, musi (u Apple’a) zarejestrować swój specyficzny typ kreatora. Gwarantuje to, że żadnych dwóch producentów nie użyje tego samego kodu identyfikacyjnego, co mogłoby spowodować
uruchomienie niewłaściwej aplikacji w momencie, gdy użytkownik spróbuje otworzyć plik. Zarejestrowanym kodem Microsofta jest MSFT.
Ponieważ NT FS oferuje wbudowane wsparcie dla zwielokrotnionych strumieni danych w pojedynczym pliku, bez problemu obsługuje zasoby Macintosha i rozwidlenia danych. Jego działanie można
porównać z NetWarem 3.1x, który (próbując zapewnić wsparcie dla plików Macintosha) dzieli rozwidlenia danych i zasobów na dwa
oddzielne pliki. Wadą takiego rozwiązania jest konieczność
stosowania tablic przeglądowych, kojarzących rozwidlenia danych i zasobów ze wszystkimi plikami w partycji Novella. Jeśli tablica taka ulegnie zniszczeniu, utracone zostaną wszystkie pliki
Macintosha, znajdujące się w tej partycji. Zaletą wbudowanego
wsparcia dla wielokrotnych rozwidleń plików jest i to, że jeśli nie-makintoszowy użytkownik skasuje plik Macintosha, usunięte
zostaną oba rozwidlenia, co nie jest bynajmniej zagwarantowane
w systemach korzystających z nierodzimych tablic przeglądowych.
Długie nazwy plików
Nazwy plików Macintosha mogą zawierać do 31 znaków,
dopuszczając niektóre znaki specjalne, których nie używa się
364
Rozdział 10
w standardowym stylu dosowym „8.3” (np. ukośnik odwrotny (\)).
Mac OS umożliwia ponadto niemal nieograniczone zagnieżdżanie
folderów w obrębie innych folderów, podczas gdy w Windows NT (i Windows 95) obowiązuje limit długości ścieżek do 255 znaków.
Oznacza to, że pełna nazwa pliku z zapisem kompletnej ścieżki