proporcje finansowania krajowego i zagranicznego muszą być ustalaneodrębnie dla każdego kraju, ponieważ w różnych warunkach występująróżne...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
JOWISZ W ZNAKU RAKAZnaczenie oraz pełny wpływ Jowisza w znaku Raka, daje się zauważyć dopiero w środku życia, ponieważ pozycja taka, gdy chodzi o znak Raka,...
liacji, ponieważ próbowały realizować oba te cele Załóżmy na początek, że oba efekty powstają dzię- dzięki skoncentrowaniu się na odczuciach...
ponieważ dopóki nie będziemy wiedzieli więcej o tkwiących w człowieku siłach, nie możemy mieć nadziei, iż dowiemy się czegoś więcej o przyszłości i...
odpowiednich warunk�w do zapewnienia "wolnej gospodarki", poza tym pa�stwo nie powinno ingerowa� w spo�eczno-ekonomiczneprocesy, kt�rymi sterowa� powinny si�y...
• skrzynia biegów, długa – ponieważ jest wiele szybkich partii (łuki, czasami proste), na których to właśnie dużą prędkością można sporo...
Poniewa¿ ta regu³a daje nam w rezultacie program wysy³aj¹cy, wiadomoœæ jest przekazywana temu programowi do dostarczenia...
ze spokojem opuścić element TIM, ponieważ stacje wysyłające ramki typu Probe nie są jeszcze skojarzone z siecią i dlatego nie potrzebują wiedzy na temat,...
Ponieważ jestem tylko tym ciałem, już dziś gnijącym w jakimś momencie przyszłości, tym staromodnie piszącym szkieletem, czuję, że to ciało żąda siebie,...
Schemat A2Zale�no�ci wyst�puj�ce mi�dzy rozwojem public relations w Niemczech i w Stanach ZjednoczonychPraktyka PR w Niemczech przed 1945 rokuPraktyka PR...
"papieże nie tylko byli mordercami na wielką skalę, lecz ponadto uczynili mord podstawąprawną Kościoła chrześcijańskiego oraz warunkiem zbawienia"...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Ale trzeba pamiętać, że istnieje pozytywne
sprzężenie zwrotne pomiędzy zaangażowaniem finansowym z zagranicy,
zmianami w gospodarce, przyspieszeniem wzrostu, poprawą sytuacji
fiskalnej i obsługą zewnętrznego długu. Dopiero po uruchomieniu
mechanizmu zapewniającego taką wzajemnie powiązaną sekwencję procesów
— gospodarki posocjalistyczne znajdą się na właściwej drodze.
Jednak dla trwałego, zrównoważonego i zdrowego wzrostu bardzo
ważny będzie swoisty kompromis między odmiennymi wymaganiami stabilizacji makroekonomicznej, zmianami instytucjonalnymi i mikroekonomiczną restrukturyzacją zdolności wytwórczych przemysłu. Makroekonomiczna 117
stabilizacja wymaga, by jak największa część deficytu budżetu pokryta była
przez rządowe obligacje. Z punktu widzenia zmian instytucjonalnych trzeba
na jak największą skalę sprzedawać majątek państwowy m. in. sektorowi
gospodarstw domowych oraz istniejącym już wcześniej firmom prywatnym,
by przyspieszać prywatyzację, neutralizować popyt konsumpcyjny i pomnażać
kapitał inwestycyjny. Restrukturyzacja wymaga bowiem kapitałów, których
jest wciąż za mało. Nowe inwestycje trzeba zatem wspierać kredytami
bankowymi, co w krajach posocjalistycznych oznacza finansowanie tych
inwestycji z wkładów oszczędnościowych ludności. Tak więc krótkoterminowo:
W konsekwencji napięcia pomiędzy trzema składnikami tego kompromisu powinny się nieco zmniejszyć. Zawsze jednak wskazana sprzeczność będzie istniała.
Szczególnie ważny jest tu efekt wypychania osłabiający inwestycje
w sektorach prywatnym i państwowym. Ponieważ rząd jest zmuszony do
pożyczania pieniędzy na otwartym rynku, sprzedaje papiery na wyższy
procent niż banki dają dla depozytów w tym samym okresie, w ten sposób
starając się stworzyć popyt zapewniający finansowanie deficytu. W dłuższym
czasie powoduje to jednak względny wzrost nominalnej stopy oprocentowania
i wyklucza z rynku kapitałowego firmy, w tym prywatne, mniej zdolne do
konkurowania o dostęp do rzadkiego i zbyt drogiego kredytu. Ten przejrzysty mechanizm obrazuje negatywne sprzężenie zwrotne pomiędzy deficytem
fiskalnym i wejściem na drogę trwałego i zrównoważonego wzrostu.
118
Jednak w zdestabilizowanych gospodarkach o wysokiej inflacji jeszcze gorszy jest brak skłonności do podejmowania ryzyka nowych inwestycji
przez firmy spowodowany tym, że nominalne dochody gwarantowane przez
obligacje i wkłady bankowe są często wyższe, a na pewno łatwiejsze do
uzyskania niż zyski z inwestowania w zasoby fizyczne. Równocześnie można
zaobserwować jeszcze jeden rezultat efektu wypierania, to znaczy szybko
rosnący udział obligacji rządowych w portfelu aktywów sektora bankowego.
Na przykład w Polsce na koniece 1992 roku udział ten przekraczał już 8,5
proc, a obligacji i bonów łącznie - 18 proc.
Wszystko to razem sprawia, że mimo usilnych starań rządy krajów
posocjalistycznych nie będą miały wyboru i będą musiały zmonetyzować
pozostającą do sfinansowania część deficytu budżetowego przez pożyczkę
od banku centralnego, co będzie oznaczać drukowanie dodatkowych pieniędzy, tj. ponad zakładaną ilość, której przyrost z reguły skorelowany jest mniej więcej z przyrostem nominalnego PKB. Będzie to tym bardziej konieczne, im szybciej będzie wzrastał dług publiczny. Dlatego i rządy, i międzynarodowe instytucje finansowe powinny się bardzo troszczyć o to, by wielkość tego długu nie wymknęła się spod kontroli. Taka groźba wydaje
się zaś całkiem wyobrażalna czy to z powodu niemożności zmniejszenia
nierównowagi, czy to z niechęci do zbyt dalekiego posuwania się w stronę
monetyzacji rezydualnej części deficytu. Jedną z cech gospodarek posocjalistycznych będzie więc konieczność prowadzenia poważnej walki z ciężarem długu wewnętrznego, który pod koniec obecnej dekady może stanowić dla
tych gospodarek większe obciążenie niż obecnie stanowi dług zagraniczny.
Ale w pewnych specyficznych warunkach (które raczej nie są spełniane
w gospodarkach posocjalistycznych) monetyzacja deficytu budżetowego może
sprzyjać realnemu wzrostowi. Może to wynikać ze wzrastającego ogólnego
popytu, poprawy wykorzystania potencjału wytwórczego i w efekcie końcowym wzrostu produkcji. Lecz w gospodarkach tu omawianych jest daleko bardziej prawdopodobne, że po krótkotrwałej poprawie inflacja znowu
zacznie gwałtownie się nasilać i w długim okresie spowolni procesy wzrostowe.
Inaczej mówiąc, w nadal zaburzonych i niestabilnych gospodarkach
posocjalistycznych nieuchronna, jak się wydaje, monetyzacja części deficytu
fiskalnego w większym stopniu zaowocuje efektami inflacyjnymi niż wzrostem
produkcji. Jednak biorąc pod uwagę przewrotny efekt dostosowania fiskalnego i skalę problemów społecznych związanych z występowaniem deficytów budżetowych w przyszłości, może się okazać, że będzie to jedyny możliwy sposób postępowania. Tak więc konieczność prowadzenia polityki