Cała czwórka spędziła wieczór, pracując w części konferencyjnej apartamentu Donovana i Kate, przy jedzeniu przyniesionym przez obsługę...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
W jakiej więc mierze obiektywny jest uzyskany przez nas opis świata, w szczególności - opis świata atomów? Fizyka klasyczna opierała się na przekonaniu (może...
Istotne jest, iż te dokumenty obejmują okres wykraczający poza ramyczasowe działania obecnego Parlamentu, a tym samym poza okres sprawowania władzy przez...
Chciałabym mękę waszej pracy pić przez rurkę, jak komar krew hipopotama - o ile to możli-we w ogóle - i przemieniać na moje idejki, takie piękne, takie motylki,...
Ulice Mardecin wybrukowane były granitowymi płytami, wytartymi przez całe pokolenia stóp i kół wozów, wszystkie zaś budynki zbudowano albo z cegły, albo z...
ver appetebat, cum Hannibal exhibernis movit; c) cum explicati-vum lub coincidens = gdy, skoro,przez to, �e (z tym�e trybem i cza-sem, jaki jest w zdaniu...
cz�stki (przed zmierzeniem jej cech), kt�ra nie znajduje si� nigdziew przestrzeni i czasie? Je�li za jeden obiekt uwa�a� to, co jestopisywane przez jeden wektor...
Odwr�ci� si� ty�em do �wiat�a reflektora i os�aniaj�c oczy przed blaskiem bij�cym mu spod n�g, spr�bowa� zajrze� w kryszta�ow� g��bin� jak przez l�d, kt�ry skuwa jezioro...
2asmienia jednostki czy dominacji nad ni�, lecz w celu ochrony praw zagro�onych przez inne instytucje spo�eczne: Jednym z najtrudniejszych aspekt�w spo�ecznego...
Wysunąwszy delikatnie ramię spod głowy Clare, wstał z łóżka, krzywiąc się z bólu, gdyż skaleczenia i rany, które przez noc trochę przyschły, znowu się...
mo unt po dejm ie pr óbê sko mun iko wan ia siê przez RPC z de mon em rpc...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Omówili plan wyburzenia, a potem rozmawiali o problemach, jakie może spowodować supermocne zbrojenie. Kate w milczeniu przysłuchiwała się rozmowie, chłonąc każde słowo i czekając na dzień, kiedy będzie mogła uczestniczyć w dyskusji jak równa.
Kiedy skończyli omawiać sprawy zawodowe, Donovan i Jim zagłębili się w dyskusji na temat dobrych stron inżynierii. Kate miała okazję porozmawiać z Lutherem, pierwszym pracownikiem PDI. Poznali się z Samem, gdy służyli w wojskach inżynieryjnych i razem uczyli się o wybuchach. Kiedy Sam założył firmę, zatrudnił Luthera, chociaż były to czasy, kiedy rzadko się zdarzało, by biali i czarni pracowali razem.
Luther niósł trumnę na pogrzebie, ale Kate nie miała okazji wtedy z nim porozmawiać.
– Ciszę się, że pracujesz przy tym zleceniu, Luther. Oszczędzisz mi kłopotów.
– Twój mąż może to zrobić, Kąty.
– Były mąż, za pozwoleniem. Sam zasłużył sobie na kilka lat w czyśćcu za to, że spisał taki testament.
– To prawda, że twój ojciec był despotyczny, ale nie był głupkiem. Powinnaś wykorzystać ten czas, żeby poważnie zastanowić się nad swoim małżeństwem.
– Do małżeństwa potrzeba dwojga. Żadne z nas nie chce do tego wracać.
– Można nie wracać, ale nie znaczy to, że nie można iść naprzód. Pamiętam, że ty i Donovan byliście ze sobą bardzo blisko. Istniało między wami coś szczególnego. Może mogłoby znowu istnieć? Pracuję z nim od dwunastu lat. Ma gwałtowny temperament, ale jest dobrym człowiekiem. Mądrym. Uczciwym. Odpowiedzialnym. Z poczuciem humoru. Mogłaś trafić gorzej. – Luther uśmiechnął się szeroko. – W końcu lat ci nie ubywa. Czas ponownie wyjść za mąż. A co do Donovana, przynajmniej znasz jego słabe strony.
Bolesna prawda.
– Na świecie pełno jest rozwiedzionych ludzi. Dlaczego wszyscy ciągle mówią o mnie i Donovanie?
– Bo nam na was zależy, kochanie. Ale nie będę cię namawiał, bo się zaprzesz, jak twój ojciec.
– Już się zaparłam.
– Więc nie poruszę więcej tego tematu. – Luther ziewnął, zasłaniając usta dłonią. – Pora spać. Według czasu wschodniego jest już dobrze po północy.
Ucieszyła się, że poszedł. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebowała, były dobre rady.
Niedługo po Lutherze wyszedł Jim, zostawiając Donovana samego z Kate. Kate zaczęła zbierać naczynia ze stołu i układać na wózku, który zostawił kelner.
– Nie musisz sprzątać – powiedział Donovan. – Zostaw to pokojówce. To jedna z wielkich zalet mieszkania w hotelu.
– Obawiam się, że zaatakują nas hordy karaluchów, jeżeli zostawimy brudne naczynia na całą noc. – Na ostatnim talerzu Kate ułożyła srebrne sztućce. – Wolę wywieźć wszystko na korytarz i mieć nadzieję, że karaluchy nam darują.
– Skoro tak sądzisz... – Wiedział, że gdyby nie zaczęła sprzątać, zrobiłby to on. Oboje lubili porządek. W tej kwestii, jak i w wielu innych, byli zgodni.
Kate pozbierała puste szklanki i wywiozła wózek z apartamentu.
– Zauważyłam, że piłeś tylko sok – powiedziała, gdy wróciła do pokoju. – Odkąd wróciłam do Maryland, nie widziałam, byś pił alkohol, nawet do lasagnii. Jesteś niepijącym alkoholikiem?
Włożył notatki do teczki i zamknął ją.
– Nie, ale niewiele brakowało, bym wpadł w alkoholizm. Dlatego przestałem pić.
Usiadła w fotelu.
– Interesujące stwierdzenie. Mógłbyś to wyjaśnić?
– Gdy odeszłaś, zdałem sobie sprawę, że zawsze, kiedy zrobiłem coś strasznego, przedtem coś piłem. Mogło to być tylko piwo czy kieliszek wina, ale zawsze jakiś alkohol.
– Nie przypominam sobie, żebyś kiedyś był naprawdę pijany. Piłeś tyle co wszyscy. Może czasem szumiało ci w głowie na przyjęciu czy po meczu w piłkę z kumplami, ale zawsze znałeś umiar.