5 stycznia, piątek...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
do�ywotnikiem a zobowi�zanym takie stosunki, �e nie mo�na wymaga� odstron, �eby pozostawa�y nadal w bezpo�redniej ze sob� styczno�ci, s�d na��danie jednej z...
Co Polacy musieli przeżywać w zaborze rosyjskim - dobrze ilustruje list Zygmunta Krasińkiego do Delfiny Potockiej, pisany w styczniu 1848 r...
Istmie i w portach korynckich kolonii w północno-zachodniej GreW Koryncie również koncentrowała się wymiana handlowa między Peponezem a środkową Grecją, nic...
Lecz Gardel ponad wszystko lubił bawić się na swój sposób, między swymi, w swoim kółku...
dzy koteriami, ciągłe walki o przywileje, ciągłe wydzierki i rwactwo, a to z powodu owej potrzeby rajskiego ptaka wy-pełniającej każdego człowieka...
Musisz to zrobić, Rachel...
— Re Alide to kupa gruzów — rzekł krótko; zdało mi się, iż temat nie był dlań przyjemny — ale o tym na pewno pan wie...
– Ja tu gadam, a nie zapytałem wcale, jak ci się udało powstrzymać czarnych jeźdźców?– Jestem furtianem, Wasza Wysokość...
choćbyś i mnie miał waszmość tak pochlastać, zawszeć winszuję, winszuję! – Et, dalibyście sobie waszmościowie pokój; bo w rzeczy nie macie się...
Flash MX 2004 BibliaPublish Settings, możesz wygenerować podgląd eksportowanego filmu (poleceniaz podmenu Publish Preview) i opublikować projekt w...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Jak zwykle po balu czuję się nienormalnie. W nogach osłabienie. O 11.30 byliśmy na mszy, po czym odbyło się pokropienie wodą święconą członków rodziny. Byli na śniadaniu: ciocia Marie, Kalia, Tinchen i wuj Alfred. Ślizgaliśmy się z Sandrem i z Sergiuszem. Piliśmy razem herbatę. O 21.30 pojechaliśmy do stryja Sergiusza na zwykłe wróżby zakończone tańcami. Kolację zjedliśmy o 1-ej.
6 stycznia, sobota. Ciągnęło mię bardzo na paradę w szeregu kompanii huzarów, lecz zapomniałem zapytać się Papa. Asystowałem przy wyjściu***) z ciocią Marie. Udaliśmy się na uroczystość Jordanu, byliśmy w paltach przy 6°. Śniadanie jedliśmy w sali malachitowej. Na ślizgawce byli Woroncowowie i stryjenka Ella. Weseliliśmy się i biegaliśmy jak opętani. Herbatę piliśmy u Kseni z Szeremetiewymi. Obiad był o 19.30. Dawano „M-lle Eve" — było bardzo miło.
*) Cesarza.
**) W ogrodzie Pałacu Aniczkowskiego.
***) Cesarza.
7 stycznia, niedziela. Dowiedzieliśmy się z Gatczyny o strasznej śmierci syna Lutza, którego rozszarpały psy. Po nabożeństwie i śniadaniu pojechaliśmy na ślub Czertkowówny z Tołstojem w cerkwi udielnej. Na ślizgawce towarzystwo było liczne. Potłukliśmy się, upadając. Obiad był o 18.00. W godzinę potem pojechaliśmy do Szeremetiewów — grano świetnie „Borysa Godunowa". Trwało to 4 godziny; kolacja była o 24.00.
8 stycznia, poniedziałek. Po wczorajszej rozmowie z Papa o przyszłej mej podróży morskiej cały dzień o tym myślałem! Śniadanie jadłem sam, o 13.00 byłem na posiedzeniu Rady Państwa. Dzień był chłodny, lecz jasny. Ślizgaliśmy się trochę. Zwiedziliśmy wystawę rzemieślniczą. Po obiedzie pojechałem z Mama i ciocią Marie na „Rusłana i Ludmiłę". Grali bardzo dobrze.
9 stycznia, wtorek. Rano dużo czytałem. Przyjąłem Westmana, sekretarza poselstwa w Konstantynopolu, Grippenberga, gubernatora S. Michelskiego, oraz gen. Ettera, dowódcę I Bryg. Kaukask. Kawal. dywizji. Na śniadaniu byli: ciotka Marie, wuj Alfred i N. K. Giers. Ślizgaliśmy się. Spadł śnieg i sanna się ustaliła. Pojechaliśmy na cudnego „Eugeniusza Onegina".
10 stycznia, środa. Urodziny Jego Cesarskiej Wysokości, Wielkiego księcia Piotra Mikołajewicza. Obecnie jest on z Milicą na Nilu, w Górnym Egipcie. Uczyłem się z Puzyrewskim. Na śniadaniu byli: stryj Aleksy, Misza, ciocia Marie i wuj Alfred. Ślizgaliśmy się z Sandrem i Zofką. Obiad był o 20.00. Pojechaliśmy na wieczór do Woroncowów. Bardzo nam wesoło zeszło na różnych tańcach.
11 stycznia, czwartek. Kostia został ojcem córki, Tatiany. Byłem dyżurnym. Miałem lekcję z Leehrem, o mało co nie zasnąłem ze zmęczenia. Na śniadaniu była ciotka Marie, wuj Alfred i Woroncowowie. Dokazywaliśmy, jak zwykle, na ślizgawce. Potem ożywiona herbata razem ze wszystkimi u Kseni. Obiad był o 18.15. Pojechaliśmy na „Mefistofelesa", którego grano świetnie. Rok już — jak go ostatni raz słyszałem!...
12 stycznia, piątek. Wstałem o 10.30; jestem pewny, że mam swego rodzaju chorobę — śpiączkę: nie sposób się mnie dobudzić! Przyjąłem porucznika Maszkowa, który przebył dwa lata w Abisynii. Ślizgaliśmy się bez Woroncowów. Po przekąsce pojechaliśmy do Aleks.*). Był benefis Sawinej: „Biedna narzeczona". Na kolację pojechaliśmy do Pieti. Wstawiliśmy się porządnie i bawili na umór.
13 stycznia, sobota. Mróz nocą doszedł do 14°. W dzień było pogodnie i niezbyt chłodno. Na śniadaniu byli: ciocia Marie, wuj Alfred, Mitia (dyżurny), hr. Woroncow i Obolenski. Jeździłem w pojedynkę do Kosti. Stryj Sergiusz z Ellą wrócili z Moskwy. Po herbacie piliśmy herbatę u siebie. Obiad jedliśmy ze stryjami i stryjenkami. Pojechaliśmy na „La Boule". Bardzo się uśmiałem i zabawiłem.
*) Teatr Aleksandryjski.
14 stycznia, niedziela. Wstałem na godzinę przed nabożeństwem. O 12.30 pojechałem na śniadanie do pułku preobrażenskiego. Piliśmy z okazji ośmiolecia wstąpienia stryja Sergiusza do pułku. Wróciliśmy o 16.00 wprost na ślizgawkę. Herbatę piliśmy razem z Woroncowymi u Kseni. Przekąsiliśmy o 19.30. Przebraliśmy się w Pałacu Zimowym. Wielki bal zaczął się o 21.30. Bawiliśmy się nieźle. Jadłem kolację z Sandrą w sali Herbowej.
15 stycznia, poniedziałek. Z powodu urodzin Wilhelma (Imperator Rex) było śniadanie z Schweinitzem i z Williamem. Sandro był dyżurnym. Zajechałem do wuja Nizi — jutro jedzie on za granicę. Ślizgaliśmy się tylko we czworo. Herbatę piliśmy z Woroncowymi. Wróżono z rąk. Przekąsiliśmy o 20.00. Pierwszy raz od Nowego Roku spędziłem wieczór w domu.