Wnioski, kt�re na podstawie tych bada� wprowadzono, zmierza�y do przeorganizowania ca�ego systemu szkolnego, do stworzenia szko�y "na miar� dziecka"...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
resów, na które na le ¿y prze kie ro waæ wia do moœæ, plik fil tru mo¿e za wie raæ te sty za - war to œci przy chodz¹cej wia do mo œci, tak by na przyk³ad wia do...
przekazywaniu właściwym adresatom we właściwym czasie informacji, które zostaną zrozumiane zgodnie z intencją nadawcy;zdolności do właściwego odbioru...
304 Roz dzia³ 17: Pocz ta elek tro nicz na Cc:Jest to li sta ad resów e-ma il, na które zo sta nie wys³ana ko pia „do wia do mo œci”...
Od strony ulicy prawie wszystkie bary oraz mniejsze sklepy zamiast ścian miały różnego rodzaju żaluzje, które usuwano całkowicie lub rolowano na czas otwarcia...
Wysunąwszy delikatnie ramię spod głowy Clare, wstał z łóżka, krzywiąc się z bólu, gdyż skaleczenia i rany, które przez noc trochę przyschły, znowu się...
S�d Najwy�szy z kolei zauwa�a, �e prawo do odmowy zastosowania przepis�w ustawy, kt�re s�dy uznaj� za sprzeczne z konstytucj�, wynika z trzech wyra�onych w niej zasad: jej...
Program komputerowy jest sekwencją rozkazów, które muszą być wykonane w określonym porządku, zaś wynik działania rozkazu często zależy od wyniku...
pozytywistycznych, które wszelkie warianty artyzmu traktują jako instrumenty krasomówcze, a wartość słowa poetyckiego pragną mierzyć wartością...
¦ Podstawowe terminyzmienna dyskretna 73 zmienna kontrolna 72 zmienna niezależna 71 zmienna zależna 71 związek 74 związek dodatni 75 związek pozorny 72...
Diagnozowanie problem�w z niskopoziomowym ruchem IPPierwsza seria test�w bada niskopoziomowe us�ugi, kt�re s� niezb�dne do pracy Samby...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Szko�y takiej domaga� si� szwajcarski psycholog i pedagog Edou;irii Ciaparede (1872-1940) w znanej ksi��ce Szko�a mi miurc' (t�um. polskie 1930), w Polsce za� do jej obro�c�w nale�a� Bogdan Nawroczy�ski7, Pierwszej pr�by realizacji doboru pedagogicznego na podstawie uzdolni�" uczni�w dokona� Antoni Sickinger, kt�ry sw�j nowy system wprowaci/i we wszystkich szko�ach miasta Mannheim, od kt�rego nosi on nazw� system^ mannheimskiego. Podstawowe zasady tego systemu, znajduj�ce odbicie w tal zwanej selekcji r�nicuj�cej, stosuje si� do dzi� w szkolnictwie nickt�ryc1 kraj�w zachodnioeuropejskich. Brak wszak�e dowod�w wykazuj�cych slusz no�� takiego rozwi�zania. Jak pisze Irena Janiszowska, "stwierdzenie wy sz�ci jednego systemu nad drugim, np. wprowadzaj�cego r�nicowanie J11' w wieku lat 11 czy stosuj�cego jednolite nauczanie do wieku lat 14 lub mog�oby nast�pi� w wyniku eksperyment�w por�wnawczych, prowadzony^ r�wnolegle" (Janiszowska, 1971, s. 186). O ile mi wiadomo, eksperymentom takich nikt dot�d nie prowadzi�.
Pedagodzy i psycholodzy radzieccy nie godz� si� z przcccnui"' wp�ywu �rodowiska lub czynnik�w dziedzicznych na powod7-szkoine. Za czynnik decyduj�cy o tym powodzeniu uwa�aj� oni wycho ' i nauczanie, a wi�c prac� nauczyciela-wychowawcy. W twierdzeniu, \'f' n stateczne post�py uczni�w nie s� wynikiem odpowiedniego nauczania. K
f;italistycznic uwarunkowane przez czynniki spo�eczne i dziedziczno��, kryje si�, ich zdaniem, pomniejszanie odpowiedzialno�ci nauczycieli za poziom wychowania i kszta�cenia w szkole. Stanowisko to znalaz�o wyraz w badaniu niepowodze� szkolnych, przeprowadzonym przez A. Gelmonta. Przyczyn z�ych wynik�w nauczania dopatrywa� si� Gelmont w samym procesie dydaktyczno-wychowawczym, a wice w dzia�alno�ci nauczycieli i uczni�w. Wyniki tego badania, opartego na obserwowaniu w ci�gu roku szkolnego oko�o 3000 przypad�w niedostatecznych post�p�w, przedstawi� Gelmont w ksi��ce O przyczynach niedostatecznych post�p�w i sposobach ic/i przezwyci�ania^. Naturaln� konsekwencj� praktyczn� stanowiska pedagogiki radzieckiej by�a "walka o wyniki nauczania", kt�rej towarzyszy�o przekonanie o odpowiedzialno�ci nauczyciela za powodzenie uczni�w. Jednym z bardzo interesuj�cych przejaw�w tej "walki" by� ruch pedagogiczny, obejmuj�cy nauczycieli, kt�rzy przez wiele lat z rz�du nie mieli uczni�w drugorocznych. W sierpniu 1950 roku odby�a si� w Moskwie kilkudniowa konferencja takich nauczycieli, zorganizowana przez Ministerstwo O�wiaty i Akademi� Nauk Pedagogicznych. Na tej konferencji �wczesny minister o�wiaty Iwan A. Kair�w om�wi� podstawowe za�o�enia i efekty spo�eczne owego ruchu, obejmuj�cego w�wczas w samej RI-'SRR ponad 10000 nauczycieli, w tym pe�n� obsad� nauczycielsk� niekt�rych szk�l. Kair�w zwr�ci� uwag� na to, �e dzia�alno�� obecnych na konferencji nauczycieli obali�a teori� o nieuchronnym wyst�powaniu zjawiska drugoroczno�ci w szkole. Cech� charakterystyczn� przedstawionych trzech stanowisk jest traktowanie jednej z przyczyn niepowodze� szkolnych jako dominuj�cej przy jednoczesnym lekcewa�eniu lub niedostatecznym docenianiu pozosta�ych przyczyn. Jedynie w stanowisku Gelmonta zarysowa�a si� pr�ba nieco szerszego ujmowania tego problemu; opr�cz dominuj�cego wp�ywu nauczyciela na osi�gni�cia szkolne uznaje on r�wnie� wp�yw dzia�alno�ci w�asnej m�odzie�y. Stanowisko oparte na r�wnorz�dnym traktowaniu kilku przyczyn niepowodze� szkolnych reprezentowa� w Polsce Jan Konopnicki. Wyr�ni� on przyczyny ekonomiczno-�rodowiskowe, intelektualne i dydaktyczno-progra-mowc. Za najwa�niejsz� przyczyn� o charakterze ekonomiczno-spo�ecz-nym uwa�a� Konopnicki brak opieki nad dzieckiem, w�r�d przyczyn intelektualnych wyodr�bni� natomiast przyczyny tkwi�ce w og�lnym braku zdolno�ci i w specjalnych brakach intelektualnych. Do przyczyn dydak-tyczno-programowych zaliczy� niew�a�ciwe kryteria oceny osi�gni�� uczni�w oraz braki w doborze tre�ci programowych9. W innej swej pracy Powodzeniu i niepowodzenia szkolne (1966) J. Kg; noprnckLJe kategorie okre�li� jako przyczyny intelektualne, emocjonalne i szkolne. 11 Tylni rosyjski (c| ksi.j/ki brzmi: O pricziniirli nieiispie�'(ijemosli i pulijach jejo predolewa-iiiiii. Moskw;i 1954, APN R1-'SRR. l> J. Konopnicki Nic/ii)irw/:i'fiip ir miner szkolnej - pr:yc:rny i �rodki :aradc:e. "Kwartalnik'�Pcd.isoaif/ny" 1957, nr 2. ' <