niewiarygodna

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Do�wiadczenie �wi�tych, kt�rzy, aby mie� swobod� s�uchania
Pana wybrali ascez� i ucieczk� od �wiata, zrezygnowali z niego, nie zosta�o
przezwyci�one przez �adn� now� potrzeb� duchow� i je�li kto� twierdzi, �e
dzisiaj, po og�oszeniu konstytucji duszpasterskiej Gaudium et spes nale�y
zmieni� zdanie i przede wszystkim korzysta� ze �wiata, by w ten spos�b i��
ku Bogu, oznacza to, �e nie zrozumia� dokumentu soborowego,
najprawdopodobniej dlatego, �e w og�le go nie czyta�, a je�li ju�, to da�
si� zwie�� b��dnym interpretacjom.
Prawd� jest, �e �wiat, dzie�o Boga, jest hymnem wy�piewuj�cym Jego
majestat, mi�osierdzie, chwa��, ale r�wnie prawdziwe jest to, i� ten
w�a�nie �wiat, sprofanowany przez cz�owieka, powinien zosta� oczyszczony. A
oczyszczenie dokonuje si� poprzez misterium Chrystusa, kt�ry przez swoje
unicestwienie uczy nas, jakimi �cie�kami kroczy nowa wspania�o�� stworze�.
Tymi �cie�kami mamy kroczy� i my. Istnieje �cis�a i g��boka wi� pomi�dzy
wolno�ci� serca a widzeniem Boga, pomi�dzy ub�stwem �ycia a s�uchaniem
Boga, pomi�dzy oddaleniem si� od spraw ziemskich a gotowo�ci� rozumienia
Boga. To powinno wyczuli� nas w naszym �yciu duchowym na chrze�cija�skie
znaczenie rzeczy, kt�re zas�uguj� na szacunek i dlatego w�a�nie nie powinny
nigdy sta� si� obiektem naszej ��dzy, chciwo�ci i braku umiaru, lecz
powinny by� zawsze narz�dziami chwa�y Boga, znakiem po�wi�cenia
Wszech�wiata Panu.
Jak bardzo prawdziwe jest to, �e cz�owiek b�d�cy wolny w duchu, lepiej
s�ucha Pana! Jak bardzo prawdziwe jest to, �e kiedy �wiadomie i dobrowolnie
prowadzi �ycie surowe, pe�ne umartwie�, �ycie podobne �yciu Chrystusa, jest
bardziej sk�onny s�ucha� Boga, lepiej rozumie ca�e Jego stworzenie,
bardziej raduje si� i upaja tym, co Pan m�wi!
G�os Z�ego
Nie mo�emy jednak zapomina�, �e w opozycji do s�uchania Boga, opr�cz
grzechu cz�owieka i z�a tego �wiata, istnieje jeszcze co� innego, albo
lepiej, istnieje jeszcze kto� inny. Z�y. Chocia� niemodne jest
ju� m�wienie o diable, Z�y istnieje. Dzieje cz�owieka wyst�puj�cego
przeciwko Bogu s� �ci�le zwi�zane z dziejami i z g�osem Z�ego,
nieprzyjaciela Boga i nieprzyjaciela Jego przyjaciela, jakim jest cz�owiek.
Musimy uwierzy�, �e diabe� jest najwi�kszym wrogiem g�osu Bo�ego. Ju� na
samym pocz�tku rozmowy cz�owieka z Bogiem wtr�ci� sw�j g�os pe�en sprzeciwu
i negacji. B�g, kt�ry swoim stworzeniom daje ca�y Wszech�wiat, jako znak
swojego panowania i gwarancj� mi�osierdzia, od pocz�tku napotyka na
sprzeciw g�osu Z�ego, kt�ry kusi cz�owieka, aby umie�ci� go w opozycji do
Boga. "Teraz, kiedy masz �wiat w swoich r�kach, zatrzymaj go, teraz, kiedy
�wiat jest tw�j, nie my�l ju� o Tym, Kto ci go da�!" - tak brzmi pokusa.
"Ale wie B�g, �e gdy spo�yjecie owoc z tego drzewa, otworz� si� wam oczy i
tak jak B�g b�dziecie znali dobro i z�o". To jest w�a�nie g�os Z�ego, kt�ry
znajduje si� u zarania historii grzechu cz�owieka, tak jak i u zarania
ucieczki cz�owieka od obecno�ci i od g�osu Boga. Diabe� nigdy nie �a�owa�
swoich pokus i nigdy ich nie zaprzesta�; tak�e to jest pewnym wydarzeniem i
takim pozostaje. Gdy czytamy Pismo �wi�te, uderza nas bezpo�rednio��,
�ywio�owo�� i konkretno��, z jakimi m�wi si� o Z�ym. To nie jest czysta
fantazja, to nie jest jaka� przeno�nia. On istnieje i czyni wszystko, aby
�wiat by� z�y, aby cz�owiek by� z�y, aby wszystko zosta�o zatrute jego
obecno�ci� i jego natr�tnym kuszeniem. Musimy w to uwierzy�.
Dlaczego? Po pierwsze dlatego, aby by� - zgodnie z chrze�cija�skim poj�ciem
o �yciu - lud�mi naprawd� konkretnymi, a po drugie, aby samemu przekona�
si�, �e nie mo�emy zwyci�y�, �e jeste�my zbyt podatni na wp�yw tego
niegodziwca, kt�ry nienawidzi Boga tak samo, jak nienawidzi nas i dlatego
w�a�nie musimy uciec si� do jedynego zbawcy i wybawiciela jakim jest
Chrystus. To on wyzwoli� nas od Z�ego dzi�ki swojej zwyci�skiej �asce;
poprzez przelanie krwi i poprzez �mier� Jezus uwolni� nas od demona. A
demon Mu tego nie zapomnia�; nieustannie pami�ta, �e pewnego szcz�liwego
dnia naszego �ycia zosta�o mu powiedziane w imieniu Jezusa: "Wyjd� z tej
istoty, duchu nieczysty, i ust�p miejsca Duchowi �wi�temu". Nigdy tego nie
przebaczy� ani Bogu, ani nam. Ewangelia m�wi, �e ten "duch nieczysty",
kiedy zostaje wygnany z jakiego� cz�owieka, b��ka si�, a� w ko�cu powraca
do niego z jeszcze wi�ksz� brutalno�ci�. Z�y nigdy si� nie poddaje, dlatego
musimy uwierzy�, �e on naprawd� wdziera si� do �ycia ludzi, musimy
pami�ta�, �e stara si� uczyni� wszystko, aby tylko znale�� si� w centrum
zainteresowania. Jest perfidny i przebieg�y, woli, aby o nim nie
rozmawiano, aby nie wierzono w jego istnienie, poniewa� w ten spos�b,
poprzez oszuka�cze kuszenie, mo�e lepiej wej�� w �ycie ludzi i opanowa� ich
histori�, spo�ecze�stwo oraz serca -wszystkich razem i ka�dego z osobna.
Demon jest zawsze czynny, dlatego dobrze b�dzie, je�li b�dziemy cz�sto
powtarza� s�owa o tym, zachowuj�c jasny obraz sytuacji.
Demon nie lubi, gdy si� o nim m�wi. Pod tym wzgl�dem nie jest tak g�upi,
jak ludzie.�w. Piotr przypomina nam, �e Z�y nieustannie kr��y "szukaj�c
kogo po�re�". To nie tylko metaforyczne wyobra�enie, to rzeczywisto��.
Zwr��my uwag�, �e wielokrotnie, gdy on zdaje sobie spraw�, i� nie mo�e
liczy� na wi�cej, zadowala si� usypianiem dusz, pozostawiaj�c je w pewnego
rodzaju po�owicznej g�uchocie, w trwa�ej ja�owo�ci s�uchania s�owa Bo�ego;
pozostawia istoty niejako zmumifikowane przez wewn�trzny bezruch i