Griffin W...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

E. B., Wydział dochodzeń specjalnych
— Nie wiem — bąknął Payne.
— Jeśli zaś chodzi o twojego ojca… twojego rodzonego ojca, jak go nazwałeś… Twój ojciec był moim najlepszym przyjacielem. I wiem, że byłby dziś z ciebie dumny. Ja jestem. Byłeś przerażony, a jednak zrobiłeś, co trzeba. Powiem ci jeszcze coś o twoim ojcu, Matty. W holu Roundhouse wisi jego zdjęcie i odznaka. Twój ojciec był prawdziwym bohaterem, funkcjonariuszem, który zginął podczas pełnienia obowiązków służbowych. Taka jest prawda, lecz… Byłem jego najlepszym przyjacielem, mogę ci to zatem powiedzieć: twój ojciec nie spełnił swojego obowiązku. Dał się zabić przestępcy. Zresztą, zanim złapaliśmy drania, zastrzelił troje cywilów. Ty nie dałeś się zabić! Wykończyłeś psychopatę, który nikogo już nie skrzywdzi. W mojej opinii jesteś lepszym policjantem niż twój ojciec. Oto właśnie konkluzja, Matty. Mamy chronić społeczeństwo. Pomyśl o tym.
Chłopak patrzył przez chwilę na Coughlina, potem na Wohla, w końcu kiwnął głową ku inspektorowi i swojej siostrze.
— Matt — wtrąciła Amy. — Może nie powinieneś zostawać funkcjonariuszem policji. Tyle że teraz nie jest pora na podejmowanie decyzji…
— Chryste! — przerwał jej brat. — Nawet ty?
Rozległo się stukanie do drzwi. Wohl podszedł i je otworzył.
W progu stał Charley McFadden z brązową torbą w ręku.
— Czego sobie życzysz, McFadden? — mruknął Wohl.
— W porządku, Peterze — uspokoił go główny inspektor Coughlin. — Ja po niego posłałem.
— Przyszedłem najszybciej, jak mogłem — oświadczył McFadden. — Sądziłem, że facet potrzebuje drinka. Nie wiedziałem, czy ma coś do picia, no to przyniosłem.
— Wejdź, McFadden — rzucił Coughlin. — Właśnie wychodziliśmy. — Spojrzał w oczy Amy Payne. — Amy, to McFadden jest tym funkcjonariuszem, który miał aresztować Geralda Vincenta Gallaghera, gdy ten wpadł pod koła pociągu.
— Zastanawiałam się właśnie, któż to taki — mruknęła Amy.
— Jest moim przyjacielem, rozumiesz, Amy? — warknął Matt.
— Och, nie chciałam nikogo obrazić — tłumaczyła się kobieta. Przyjrzała się inspektorowi Coughlinowi. — Sądzę, że masz rację — powiedziała. — Mogłabym do ciebie niedługo zadzwonić, co sądzisz?
— Bardzo mnie twój telefon ucieszy, moja droga.
— Niech się pan nim opiekuje, panie McFadden — powiedziała Amy.
— Tak, jasne — odparł Charley. — Nie musi się pani o niego martwić.
Epilog
Waltona Williamsa zatrzymali trzy tygodnie później funkcjonariusze Biura Imigracji i Naturalizacji, gdy usiłował wjechać do Stanów Zjednoczonych po wakacjach we Francji. Aresztowano go mimo dość histerycznych protestów jego towarzysza podróży, niejakiego Stephena Peeblesa, twierdzącego, że przez ostatnie pięć tygodni nie spuszczał wzroku z pana Williamsa, zatem nie mógł on się włamywać do domu, w którym pan Peebles mieszkał wraz z siostrą.
Od tej nocy, gdy kapitan David Pekach odwiedził panią Marthę Peebles w jej domu i zapewnił ją, że policja robi wszystko, co tylko możliwe, by ochronić jej własność przed dalszymi włamaniami, do pani Peebles nikt już nie wtargnął.
Kiedy inspektor sztabowy Peter Wohl przekazywał ten szczęśliwy fakt głównemu inspektorowi Dennisowi V. Coughlinowi, dodał ze znaczącym uśmieszkiem, że sprawa może mieć związek z faktem, iż kapitan Pekach i pani Peebles wyraźnie się zaprzyjaźnili. Dorzucił, że ma informacje z pewnego źródła, a dokładniej mówiąc, od porucznika Boba McGrory’ego z policji stanu New Jersey, który widział kapitana Pekacha na spacerze z panią Peebles po Boardwalk w Atlantic City. Trzymali się za ręce i wyglądali na zakochanych.
Główny inspektor Coughlin odpowiedział uśmiechem, dokładnie tak samo znaczącym.
— I kto to mówi! Mój drogi Peterze, mam informacje z pewnego źródła, a dokładniej mówiąc, od naszego drogiego burmistrza, że widział pewnego inspektora sztabowego przechadzającego po Peacock Alley w nowojorskim hotelu Waldorff–Astoria za rękę z pewną panią doktor. Ani inspektor, ani lekarka nie podali w tymże hotelu prawdziwych nazwisk.
A Matthew Payne nie odszedł z policji.

* Cum laude (łac.) — dosł.: z pochwałą (przyp. tłum.).
* John Barleycorn — anglosaskie określenie jęczmienia jako zboża, z którego produkuje się napoje alkoholowe; potocznie: trunki (przyp. tłum.).
* Paddy wagon (ang.) — wagon — wóz, paddy — pogardliwe określenie Irlandczyka (przyp. tłum.).
* FOP (ang. Fraternal Order Police) — Związek Zawodowy Policjantów (przyp. tłum.).
* NCIC — National Crime Information Center, Krajowe Centrum Informacji Kryminalistycznej FBI (przyp. tłum.).