Donovan nie lubił spotykać się z ludźmi, których kiedyś obraził, a konfrontacja z Tomem Corsim wydawała mu się szczególnie trudna...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Programy s¹ przypisane do kategorii, dla których tworzone s¹ zasady zapory ogniowej: n Jeœli zapora ogniowa wyœledzi, ¿e program próbuje otworzyæ...
W jakiej więc mierze obiektywny jest uzyskany przez nas opis świata, w szczególności - opis świata atomów? Fizyka klasyczna opierała się na przekonaniu (może...
nikat, musisz byæ zalogowany do serwera, a wiêc musisz podaæ w wierszu poleceñ nazwê serwera, szczegó³y dotycz¹ce swojego konta, docelowego u¿ytkownika...
Ramię w ramię z nieludzkimi przeraźliwymi stworami maszerowała masa nagich postaci ludzkich - ludzi, których dusze Krwawnik schwytał z pomocą niszczącej...
Aż do wiosny tego roku schemat wyglądał następująco: coraz pospieszniejsze stosunki, po których następowała krótka drzemka (nawiasem mówiąc, ulubiony...
naszych ewolucyjnych uprzedzeń mamy skłonność do myślenia o początku wszechświata jak o pewnej szczególnej chwili, przed którą wszechświat nie...
Szczeg�ln� form� tw�rczo�ci jest improwizacja ruchowa wymagaj�ca fantazji i kultury ruchu, zrytmizowaniai p�ynno�ci ruchu a jednocze�nie jest podporz�dkowana...
Pomijaj�c bardziej szczeg�ow� analiz� procesu sekularyzacji, om�wiony zostanie sam pluralizm, a tak�e proces jego nasilania si�...
Lata 1981 -1985 to okres znacznego os�abienia nat�enia ruchu, w szczeg�lno�ci samochod�w osobowych, b�d�cych wynikiem reglamentacji paliwa, ale dopiero w okresie...
N- ACETYLOCYSTEINAN-acetylocysteina (NAC) stanowi najczęstszą postać cysteiny i ma szczególne znaczenie w procesach odtruwania...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Umówili się z Tomem w Khyber Pass, afgańskiej restauracji mieszczącej się w dzielnicy, w której do niedawna mieszkała Kate. Mieli zjeść razem kolację. Tom już na nich czekał. Wstał, kiedy Kate i Donovan podeszli do stolika. Był wysoki i szczupły, po ojcu odziedziczył ciemne włosy, a po matce niebieskie oczy. Na jego twarzy było widać, że upłynęło dziesięć lat, a może nawet kilka więcej.
Tom zawsze był beztroski, ale dziś jego oczy rzucały niebezpieczne błyski.
Przytulił Kate, a do Donovana powiedział:
– Dużo czasu minęło.
– Zbyt dużo. Jestem ci winien przeprosiny. Kiedy powinienem był ci pomóc, tylko pogorszyłem sprawę. – Donovan wyciągnął rękę.
Po krótkiej chwili Tom ujął podaną dłoń.
– Przeprosiny przyjęte – powiedział.
Usiedli. Kate starała się rozładować napięcie, barwnie opowiadając o wybuchu w Las Vegas.
Kilka minut później dołączyła do nich Liz Chen. Była bardzo drobna, pełna wdzięku i czarnowłosa. Przeprosiła za spóźnienie, a potem zwróciła się do Donovana.
– A więc to ty jesteś tym niesławnym Donovanem?
– Chyba wolę nie wiedzieć, co się kryje pod tym określeniem. – To rzeczywiście było terytorium Kate. Miał dziwne wrażenie, że filigranowa Liz rzuciłaby mu się do gardła, gdyby wiedziała, jak dał się byłej żonie we znaki.
– Właściwie tylko dlatego niesławnym, że Kate tak niewiele o tobie mówiła. – Liz serdecznie ucałowała Toma, a później usiadła naprzeciwko Donovana. – W Kalifornii aż się roi od rozwiedzionych osób i zwykle mówią o swoich nieudanych związkach o wiele za dużo. Ale Kate była tak dyskretna, że mogłabym snuć domysły w nieskończoność.
– A ty masz bardzo bujną wyobraźnię – powiedziała do niej Kate. Zanim Liz zdążyła wygłosić któreś ze swoich przypuszczeń, pojawił się kelner, żeby przyjąć zamówienia na napoje, a potem rozmowa zeszła na inne tory. Chociaż Tom nie odzywał się do Donovana, szczebiotanie Kate i Liz sprawiało, że milczenie mężczyzn nie było niezręczne.
Gdy skończyli obiad i kelner pozbierał puste nakrycia, Tom oznajmił:
– Wiem, że ty i Liz chcecie się wybrać na zakupy, więc ja zabiorę Donovana na spacer. Możemy spotkać się w twoim mieszkaniu za godzinę. Pomyśl o jakimś deserze i przygotuj kawę.
Kate spojrzała na brata, mrużąc oczy.
– Dobrze. Kupię w Khyber Pass uszy słonia, ale ostrzegam, że jeśli będziecie za długo spacerować, nic dla was nie zostanie.
Sprzeczali się przez chwilę, kto ma zapłacić rachunek. Wygrała Liz, która stwierdziła, że tyle nauczyła się o wyburzaniu, iż musi zrewanżować się obiadem. Wyszli na zewnątrz. Dziewczęta pobiegły do sklepów, a Tom i Donovan zostali sami.
Przeszli w milczeniu jedną przecznicę. Donovan zastanawiał się, czy się odezwać, ale uznał, że powinien zostawić inicjatywę Tomowi. – W końcu to on chciał tego spotkania.
Znaleźli się na szczycie rozległego wzgórza, na którym wznosił się niewielki kościółek w misjonarskim stylu. Dzwonnicę osłaniała mgła.
– Chodzisz do kościoła? – spytał Tom. Tego pytania Donovan się nie spodziewał.
– Ostatnio nie – odpowiedział.
Tom odwrócił się w stronę drzwi wejściowych.
– To chodźmy zwiedzić kościół. Zrobiło się zimno, więc korzyści dla ciała gwarantowane. Korzyści dla duszy nieobowiązkowe.
– To twój kościół?
– Nie. Mieszkam kilka kilometrów stąd, w innej parafii, ale wpadam tu regularnie. – Tom przyklęknął, a potem skręcił w boczną nawę. – Lubię kościoły. Mają specyficzny zapach. Latem chcę pojechać do klasztoru w Nowym Meksyku.