w pełni zrealizowany ze względu na wybuch U wojny światowej, to jednak podstawy prawne posłużyły jako dorobek stanowiący punkt wyjścia do prac kontynuatorskich w Polsce...
Serwis znalezionych hasełOdnośniki
- Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
- ¦ Podstawowe terminyzmienna dyskretna 73 zmienna kontrolna 72 zmienna niezależna 71 zmienna zależna 71 związek 74 związek dodatni 75 związek pozorny 72...
- Zdarzyło się więc, iż jednego razu zaszedł do świątyni gagatek z tych rodu, dzięki którym rzecz poszła w mowie, że warszawiak w pracy, a wilk u pługa, to jednaka przysługa...
- - Niedobitki Shaido wycofują się na północ - oznajmiła ponuro Amys - a coraz ich więcej przekracza Mur Smoka, jednak Rand al'Thor najwyraźniej o nich...
- Jest to przede wszystkim wyraz błagania… a jednak czai się w nim podejrzenie! Ach, do licha z tymi podejrzeniami! Gdybym chciał o nim rozpowiadać, zrobiłbym to już...
- Alezji podobna jest nieco do góry Gergowii z tego, że się kończy obszernym płaskowzgórzemszczytowym, na którym wznosi się oppidum; jest jednak od Gergowii...
- w swej głowie wymalował, iż potym sztychując ono z rzeczą prawdziwą a widomą, chocia sama w sobie onad rzecz była dziwnie osobna, jednak przeciwko onej...
- W lipcu 1941 roku jako czBonek Episkopatu Polski witaB chlebem i sol oficerów niemieckich wojsk okupacyjnych, haDbic ród arystokratów polskich i Episkopat
- Być może, iż tu właśnie odkryjemy jeszcze dziedzinę naszego wynalazku, dziedzinę, w której zdobyć się możemy jeszcze na oryginalność, naprzykład [!] jako parodyści...
- Czemu wiÄ™c pĹ‚akaĹ‚a? ObawiaĹ‚ siÄ™ jednak, Ĺśe jeĹ›li bÄ™dzie prĂłbowaĹ‚ nalegać, tylko - Nie musi mi pani od razu odpowiadać –uspokoiĹ‚ jÄ…...
- Czy to ojczyzna moze byc kiedyniekiedy, byc i nie byc na przemian? Ojczyzna moze byc tylko kraj stanowiacy nieprzerwalnie teren historyczny narodu, i to teren centralny...
Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
Tak istotny postęp myśli pedagogicznej, wyprzedził praktykę, a zwłaszcza praktykę wychowania fizycznego w przedszkolu.
Najlepszym odzwierciedleniem tej tezy jest fluktuacja liczby dzieci, którym udostępniony został wstęp do przedszkoli.
Gdy w.latach 1919-1932 liczba dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym stale wzrastała i doszła do 3 A'%populacji 3-7-latków, to aż do 1939 r.dał się zauważyć trend malejący, który obniżył tę liczbę do około Z'% (33, s l 7) .
Przyczyną tego stanu rzeczy był brak ustawowego określenia obowiązków w zakresie zakładania i utrzymywania przedszkoli oraz brak wyraźnie sformułowanej zasady upowszechnienia wychowania przedszkolnego jako warunku demokratyzacji szkolnictwa.
Dlatego o rozwoju placówek przedszkolnych zadecydowała dobra wola i inicjatywa instytucji społecznych oraz osób prywatnych.
Główny ciężar spoczywał na placówkach kościelnych lub parafialnych oraz na takich stowarzyszeniach świeckich, jak:Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet.
Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci.
Rodzina Wojskowa i inne.
Władze szkolne nie sfinalizowały prac nad programem wychowania przedszkolnego.
Posługiwano się jedynie wydanym przez Ministerstwo WRiOP poradnikiem pt.
Rody i wskazówki dla ugchouauczgiw przedszkolach (ochronkach) .
Warszawa 1933, który zawierał wprawdzie szereg elementów spotykanych zwykle w programie, dawał cenne rady i wskazówki pedagogiczne, uwzględniał postulaty higieny i wychowania zdrowotnego, poświęcał wiele uwagi wychowaniu fizycznemu i kształceniu zmysłów, ale nie miał należytej rangi dokvmeńtu obowiązującego, programu dydaktycznego.
Miało to negatywne reperkusje praktyczne.
W sumie okres międzywojenny, choć nie doprowadził do upowszechnienia wychowania przedszkolnego i nie objął szerszych mas dziecięcych wpływami tego wychowania, to jednak stworzył wartościowy dorobek teoretyczny i organizacyjna-instruktażowy w tym zakresie.
Koncepcja przedszkola ukierunkowana została głównie na pracę wychowawczą.
Zwrócono przy tym należytą uwagę na wychowanie fizyczne, starano się ten dział wychowania 26.
nieco zmodernizować wprowadzając cenne korekty do metod Froebla i Montessori oraz rodzime elementy zabaw i ćwiczeń ruchowych.
Dzięki sporej liczbie oddanych tej sprawie pionierek dopracowano się wzorów godnych szerokiego rozpropagowania, przygotowano podręczniki i czasopisma dla wychowawczyń ("ochroniarek") oraz wyszkolono spore zastępy wychowawczyń, które z pełnym oddanierń kontynuowały w FRU rozpoczęte przed drugą wojną światową dzieło.
Okres po drugiej wojnie światowej rozpoczął się od kilkuletniego zabliźniania bolesnych ran zadanych kadrze wychowawczyń oraz tkance materialnej w dziedzinie wychowania przedszkolnego.
Gdy chodzi o warunki do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego, to najlepiej przedstawiały się one w niektórych regionach Ziem Odzyskanych oraz na Śląsku, gdzie wiele budynków przedszkolnych z urządzeniami pozostało nietkniętych.
Dzięki ofiarności i inicjatywie szczupłego grona ocalałych z pożogi wojennej wychowawczyń, które nie odeszły od zawodu oraz inicjatywie społecznej, wznawiały swą działalność przedszkola, choć warunki pracy były na ogół opłakane.
Podobnie jak w okresie międzywojennym, główny ciężar odnowy przedszkoli spadł na barki organizacji, towarzystw świeckich i kościelnych, rodziców, wreszcie wszelkiej inicjatywy indywidualnych osób oddanych SOT (WIZ.
Treści i metody pracy wychowawczej nie odbiegały od wzorów wypracowanych w okresie międzywojennym.
Oznacza to, że panowała tu duża dowolność, występowały znaczne różnice w koncepcjach wychowawczych, istna mozaika różnych, szkół", kierunków oraz tendencji reprezentowanych przez poszczególnych organizatorów i pracowników placówek przedszkolnych.
Improwizacja organizacyjna odpowiadała tu w zupełności podobnej improwizacji pod względem treści i metod pracy.
Wobec braku programu wychowania przedszkolnego, a zatem i programu wychowania fizycznego i mocno już, podstarzałego"Poradnika dla ugchowau ezgW przedszkoli, pozostawiało się wychowawczyniom duży margines dowolności w prowadzeniu zajęć WF', z czego'skwapliwie korzystały.
Toteż do normalnych praktyk należało stosowanie jakiejś mieszaniny różnych metod i koncepcji Froebla, Montessori, Decroly'ego i innych, a także radzieckich koncepcji 27.
wychowawczych stawiających dyskretnie kierowaną zabawę dziecka w rzędzie najlepszych metod wychowawczych.
Obok tych mozaikowych obrazków można było niekiedy zauważyć przykłady, dobrej roboty", interesujące rozwiązania metodyczne, inspirujące dzieci do intensywnej działalności ruchowej.
Zależało to jednak od poziomu wychowawczyni.
Poszukiwanie nowych rozwiązań i form pracy na tym odcinku zjawiło się równolegle z'szeroką akcją kształcenia wychowawczyń przedszkoli, podjętą przez Ministerstwo Oświaty.
W 1945 r.w przedszkolach pracowało 50%niewykwalifikowanych wychowawczyń, a około 1/5 stanowiły osoby zakonne, zatrudnione także w przedszkolach o charakterze świeckim.
Niedługo potem wychowawczyń niewykwalifikowych było aż óP%, co należy przypisać znacznie szybszemu wzrostowi liczby przedszkoli niż wykwalifikowanych kadr.
W powodzi braków i potrzeb wychowanie fizyczne w tych placówkach wychowawczych zepchnięte zostało na margines zadań podejmowanych przez wychowawczynie.
Zajęcia ruchowe ograniczały się zwykle do zabaw organizowanych głównie w pomieszczeniu zamkniętym oraz spacerów (w przypadkach ładnej pogody) .
Sprzyjało to preferowaniu zajęć o charakterze dydaktycznym, przygotowującym do pracy szkolnej przy niedostatecznym uwzględnianiu innych działów pracy, a zwłaszacza wychowania fizycznego.
Przerabiany materiał programowy był trudny do opanowania przez dzieci.
Duże grupy dzieci, ubogie warunki pracy, znaczna przewaga zajęć dydaktycznych a na tym tle pojawianie się coraz więcej przedszkoli, elitarnych", oto panorama wychowania przedszkolnego tamtych czasów.