Przygotowywał się przecież do tego dnia, przypuszczając, że prędzej czy później nastąpi...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
�-------------------{ACTI_Misc00_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc00_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie nieprzyjaciela!�-------------------{ACTI_Misc01_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc01_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie wikszo[ci oddziaB�w wroga!�-------------------{ACTI_Misc02_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc02_Text_01_Text1}Masz za zadanie doprowadzi swoich ludzi do fortu!�-------------------{ACTI_Misc03_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc03_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest przejcie kontroli nad t lokacj!�-------------------{ACTI_Misc04_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc04_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie tej osady!�-------------------{ACTI_Misc05_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc05_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie miasta!�-------------------{ACTI_Misc06_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc06_Text_01_Text1}Masz za zadanie odnalez i zabi tego czBowieka!�-------------------{ACTI_Misc07_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc07_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona tej lokacji!�-------------------{ACTI_Misc08_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc08_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona miasta!�-------------------{ACTI_Misc09_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc09_Text_01_Text1}PLACEHOLDER�***********************************************************�* *�* CAMPAIGN ADVICE *�* *�***********************************************************�-------------------{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Title} Mapa kampanii{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Text1}Oto tereny wok�B Rzymu
\par cech, w kt\'f3rej badacze wyr\'f3\'bfniaj\'b9 elementy achajskie (nie wymienili\'9c-\par my tego dialektu w nazwanych wy\'bfej grupach, bo p\'f3\'9fniej nie...
aparaty cyfrowe Rodzaj pamięci to informacja na temat tego na jakich kartach pamięci aparat zapisuje zdjęcia...
METODY ZAGĘSZCZANIA BETONU NA BUDOWIE Aby do tego nie dopuścić, niezbędne są nadzór i kontrola bieżąca procesu zagęszczania na budowie...
187mo�emy przyj�� jako zasad�, �e ka�dy kraj wymieniony w�r�d owych affines le�a� na zewn�trz granic tego pa�stwa, jako jego �bok" (tatu�] Kieruj�c si� t� zasad�,...
Przez chwilę wahała się - to, co chciała zrobić, nie było zakazane przez zwyczaj, ale mógł dokonać tego tylko ktoś bardzo poruszony, w sytuacji, która go...
Aż do wiosny tego roku schemat wyglądał następująco: coraz pospieszniejsze stosunki, po których następowała krótka drzemka (nawiasem mówiąc, ulubiony...
wybra� opcj� Information i nacisn�� ENTER, w rezultacie na ekranie pojawisi� zestaw informacji podobny do tego poni�ej:,j~%%I , Object ID: B6000006NetWare...
Aby uniknąć tego śmiesznego, rzecz jasna, wniosku, w 1900 roku niemiecki uczony Max Pianek sformułował tezę, że światło, promienie Roentgena i inne fale...
przed laty wieloma przywiózł mu w prezencie pewien bardzo wielki kupiec wprost z Gdań- ska, tliły się kawałki tego czarnego tytoniu, który nosi na paczce...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Że kiedyś wyjdzie zza drzewa i zacznie iść przy jego boku Herkimer - a może Rewizjoniści lub agent rządu.
Wiedział? No cóż, niezupełnie. Miał nadzieję. Wierzył, że to się ziści.
Wiele lat temu jego próby napisania książki o przeznaczeniu bez odwoływania się do notatek uleciały z dymem. Pozostał po nich jedynie stos zwęglonych kartek papieru, które w ciągu tych lat, spłukane deszczami, przemieszały się z glebą i jako związki chemiczne przekształciły się i przemknęły do kłosa żyta czy kolby kukurydzy.
Był gotów. Spakowany. Tak, od wielu już lat był gotów do odejścia.
Zszedł z drogi i przeciął pastwisko, kierując się śladem człowieka podążającego w stronę nadrzecznych urwisk. Jego myśl włączyła się w jego umysł i śledziła go w ciemności. Posługiwał się nią tak samo jak ogar posługuje się węchem, tropiąc zwierzynę.
Dopędził go zaledwie kilka minut po tym, jak mężczyzna minął skraj lasu, i od tej pory trzymał się kilka kroków za nim. Szedł uważnie, starając się, aby trzaśniecie gałązki pod nogą czy szelest poruszonego krzewu nie ostrzegły śledzonego.
Statek znajdował się w głębokim wąwozie. Przybysz zawołał. Wówczas zapaliło się światło i otworzył właz. Stanął w nim drugi mężczyzna i popatrzył w mrok.
- To ty, Gus? - zapytał.
- Oczywiście - warknął przybysz. - A któż inny włóczyłby się po tych lasach w samym środku nocy?
- Niepokoiłem się - oznajmił mężczyzna we włazie. - Nie było cię dłużej, niż się spodziewałem. Właśnie miałem zamiar wyjść i cię poszukać.
- Wiecznie się martwisz - burknął Gus. - Mam już dosyć ciebie i tego świata. Trevor musi znaleźć sobie kogoś innego do pracy tutaj.
Wszedł po schodkach do statku.
- Ruszaj! - rozkazał ostro koledze. - Wynosimy się stąd.
Odwrócił się, aby zamknąć właz, ale Sutton go uprzedził.
Gus zrobił dwa kroki do tyłu, potknął się o przymocowany do podłogi fotel i stanął, uśmiechając się szeroko.
- Popatrz, kogo tu mamy - powiedział. - Hej, Pinky, zobacz, kto tu za mną przyszedł.
Asher Sutton uśmiechnął się do niego ponuro.
- Jeżeli panowie nie macie nic przeciwko temu, zabiorę się z wami.
- A jeżeli mamy? - spytał Pinky.
- I tak polecę tym statkiem - oznajmił mu Sutton. - Z wami lub bez was. Możecie wybierać.
- To Sutton - wyjaśnił Pinky'emu Gus. - Ten właśnie pan Sutton. Trevor z przyjemnością się z panem zobaczy.
Trevor... Trevor. Trzykrotnie już słyszał to imię, obiło mu się o uszy także kiedy indziej. Stał, opierając się plecami o zamknięty luk. Powrócił pamięcią do innego statku i innych dwóch mężczyzn. “Trevor - oświadczył Case, a może Pringle? - Trevor? No cóż, Trevor jest prezesem korporacji".
- Przez wszystkie te lata - odezwał się na głos - marzyłem, żeby spotkać się z panem Trevorem. Mamy sobie wiele do powiedzenia.
- Ruszamy, Pinky - rozkazał Gus. - I nadaj wiadomość. Trevor powita nas z kompanią honorową. Przywozimy Suttona z powrotem.
42.

Trevor wziął spinacz do papieru i rzucił go w kierunku stojącego na biurku kałamarza. Spinacz plusnął w atrament.
- Jestem coraz lepszy - stwierdził. - Trafiam siedem razy na dziesięć. Przedtem chybiałem tyle razy.
Spojrzał badawczo na Suttona.
- Wyglądasz jak zwyczajny człowiek - powiedział. - Muszę z tobą porozmawiać i się przekonać.
- Nie mam rogów - zakpił Sutton - jeżeli o to ci chodzi.
- Ani - dodał Trevor - aureoli, jeżeli już o to chodzi.
Cisnął kolejnym spinaczem i chybił.
- Siedem na dziesięć - przypomniał.
Rzucił jeszcze raz i znowu trafił. Atrament trysnął fontanną i ochlapał blat biurka.
- Słuchaj, Sutton - powrócił do tematu. - Wiesz bardzo dużo o przeznaczeniu. Czy kiedykolwiek myślałeś o nim w kategoriach objawionego przeznaczenia?
Asher wzruszył ramionami.
- Stosujesz przestarzały termin. To propaganda dziewiętnastego wieku. Pewien naród kompletnie ją zdewaluował.
- Propaganda? - zdziwił się Trevor. - Raczej psychologia. Powtarzaj coś często, a po jakimś czasie wszyscy w to uwierzą. W końcu i ty sam uwierzysz.
- Objawione przeznaczenie - podjął Sutton. - Czy dla rasy ludzkiej?
- Oczywiście - przyznał Trevor. - W końcu jesteśmy jedynymi zwierzętami, które potrafią je najlepiej wykorzystać do własnych celów.
- Pominąłeś pewien drobiazg - odparł Asher. - Ludzie tego nie potrzebują. Już są głęboko przekonani o swojej wielkości, świętości i absolutnej wyższości. W stosunku do nich propaganda nie jest konieczna.
- Masz trochę racji - przytaknął Trevor. - Ale to krótkowzroczna racja.
Wymierzył w niego palcem.
- Kiedy już będziemy mieli Galaktykę w garści, co wtedy?
- No cóż - rzekł Sutton. - No cóż, przypuszczam...
- Otóż to - przerwał mu jego rozmówca. - Nie wiesz, dokąd zmierzasz. Nasza rasa również.
- A objawione przeznaczenie? - zapytał Sutton. - Czy gdybyśmy mieli objawione przeznaczenie, byłoby inaczej?
Głos Trevora przeszedł prawie w szept.
- Są jeszcze inne galaktyki, Sutton. Większe niż ta. Wiele innych galaktyk.
Dobry Boże! - pomyślał Asher. Chciał zacząć mówić, ale zrezygnował i usiadł sztywno w fotelu. Szept Trevora docierał do niego ponad biurkiem.
- Oszołomiło cię, co?
Próbował odezwać się głośno, ale z jego gardła wydobył się też szept.
- Jesteś szalony, Trevor. Całkiem szalony.