Nałykałeś się za dużo tego dymu

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.
�-------------------{ACTI_Misc00_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc00_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie nieprzyjaciela!�-------------------{ACTI_Misc01_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc01_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zniszczenie wikszo[ci oddziaB�w wroga!�-------------------{ACTI_Misc02_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc02_Text_01_Text1}Masz za zadanie doprowadzi swoich ludzi do fortu!�-------------------{ACTI_Misc03_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc03_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest przejcie kontroli nad t lokacj!�-------------------{ACTI_Misc04_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc04_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie tej osady!�-------------------{ACTI_Misc05_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc05_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest zajcie miasta!�-------------------{ACTI_Misc06_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc06_Text_01_Text1}Masz za zadanie odnalez i zabi tego czBowieka!�-------------------{ACTI_Misc07_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc07_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona tej lokacji!�-------------------{ACTI_Misc08_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc08_Text_01_Text1}Twoim zadaniem jest obrona miasta!�-------------------{ACTI_Misc09_Text_01_Title} Zadanie{ACTI_Misc09_Text_01_Text1}PLACEHOLDER�***********************************************************�* *�* CAMPAIGN ADVICE *�* *�***********************************************************�-------------------{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Title} Mapa kampanii{Prologue_ROME_ITALY_MUST_BE_UNIFIED_Text_01_Text1b_Text1}Oto tereny wok�B Rzymu
— Proszę pani, jeśli pojedzie pani do siedziby detektywów Dystryktu Zachodniego przy Pięćdziesiątej Piątej i Pine, gdzie podpisze pani dokument...
Tak więc nie można też ustalić, czy pewne rodzaje literackie ukształtowały się raczej pod naciskiem zjawisk realnych, czy raczej — norm kulturowych jako...
dobiegł do jej wytężonego słuchu — cichy jak brzęczenie komara daleki dzwonek, za chwilę ponowny • dzwonek, już bliżej, potem stukot...
Niemniej obawiałem się wyjść z lasu — choć skądinąd było oczywiste, że prędzej albo później wyjść muszę...
par³ margraf — ale nie jeno przeto, jeno ¿e przez Odrê³acniej siê przeprawiæ, w górnym biegu...
ciekawe i co mnie osobiście bardzo zaskoczyło — zdałem sobie spra- wę, że czasami pracując mniej i krócej, można było zrobić więcej, niż...
le jest potrzebny), niedostępnej dla użytkowników i przeznaczonej wy- łącznie na potrzeby administratora, — skonfigurowanie portów...
wyreperował dach i ściany, wybił otwory i wstawił okna, żeby był przewiew — zmienił całe pomieszczenie tak, że wyglądało prawie jak mieszkanie...
— Od dawna panowało przekonanie, że rzeka Nil wypływa z wielkich jezior leżących u stóp Gór Księżycowych[46]...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Ale wiedział, że
to nie to. Czuł namacalnie, jak bardzo wszystko jest nierzeczywi-
ste pomimo całej swej realności; spojrzał na most i wartownika

553

KOMU BIJK DZWON

rozciągniętego na drodze, na leżącego Anselma i Fernanda
opartego plecami o stok, a potem za siebie, gdzie na gładkiej,
brunatnej szosie stalą unieruchomiona ciężarówka — i ciągle było
to nierealne.

Lepiej szybko pozbądź się własnej części samego siebie —
pomyślał. — Dzieje się z tobą to samo, co podczas walki kogutów,
kiedy nikt nie zauważył, że jeden jest ranny, i jeszcze nic nie
widać, a on już sztywnieje.

Bzdury — odpowiedział sobie. — Jesteś trochę otumaniony i
tyle. Przyszła reakcja po odpowiedzialności, nic więcej. Opanuj
się.

W tej chwili Agustin chwycił go za ramię i kiedy spojrzał na
drugą stronę wąwozu, zobaczył Pabla.

Pablo wypadł biegiem zza zakrętu. Widzieli, że przystanął pod
pionową skałą, za którą skręcała szosa, obrócił się, oparł o głaz i
zaczął strzelać w tył po drodze. Robert Jordan widział go,
niskiego, masywnego, krępego, jak stal bez czapki oparty o skalną
ścianę i walił z krótkiego kawaleryjskiego automatu, a w słońcu
migotała kaskada wylatujących mosiężnych łusek. Zauważyli, że
Pablo przyklęknął i dał jeszcze jedną serię. Potem nie oglądając się
pognał wprost ku mostowi, krępy, krzywonogi, szybki, z pochylo-
ną głową.

Robert Jordan odepchnął Agustina, przycisnął do ramienia
kolbę dużego erkaemu i wycelował w zakręt. Jego własny pistolet
maszynowy leżał obok, przy lewej ręce. Nie był dość precyzyjny
na tę odległość.

Kiedy Pablo biegł ku nim, Robert Jordan wciąż mierzył w
zakręt szosy, ale nie było tam nikogo. Pablo dopadł do mostu,
obejrzał się przez ramię, rzucił okiem na most, potem skręcił w
lewo i zniknął w wąwozie. Robert Jordan nadal obserwował
zakręt, ale nic się nic pokazało. Agustin podniósł się na jedno
kolano. Widział Pabla zsuwającego się do wąwozu jak kozica.
Odkąd go zobaczyli, z dołu nie dolatywał już odgłos strza-
łów.

554

ERNEST HEMINGWAY

— Widać coś wyżej? Tam, na skałach? -r- zapytał Robert
Jordan.

— Nic.

Robert Jordan śledził zakręt szosy. Wiedział, że ściana poniżej
jest zbyt urwista, by można się na nią wdrapać, ale dalej pochyłość
była łagodniejsza i ktoś mógł obejść tamtędy.

O ile dotąd wszystko wydawało się nierzeczywiste, teraz stało
się aż nazbyt realne. Było to tak, jak gdyby obiektyw lustrzanej
kamery nastawiono nagle na ostrość. Zobaczył wynurzający się
zza zakrętu na jasne światło słoneczne przysadzisty korpus,
kanciasty pysk i niską nakrapianą zielono, szaro i brunatnic
wieżyczkę, ·/. której sterczała lufa karabinu maszynowego. Zaczął
strzelać i usłyszał, jak kule zadźwięczały o stal. Tankietka cofnęła
się szybko za skalną ścianę. Robert Jordan zauważył, że wysuwa
zza niej sam nos, a potem bok wieżyczki, która obróciła się tak, że
karabin maszynowy wymierzony był na szosę.

— Zupełnie mysz wyłażąca z nory — powiedział Agustin. —
Patrzaj, Ingles.

— Nie bardzo jest pewny siebie — odrzekł'Robert Jordan.

— To ten wielki robak, z którym bił się Pablo — powiedział
Agustin. — Daj mu jeszcze raz, Ingles.

; — Nie. Nie mogę mu nic zrobić. Nie chcę, żeby wypatrzył,
gdzie jesteśmy. . ;

Tankietka otworzyła ogień na szosę. Pociski uderzały o
nawierzchnię i odlatywały jękliwie w przestrzeń, a potem zaczęły
dzwonić i bębnić po żelazie mostu. Był to ten sam karabin
maszynowy, który słyszeli na dole.

— Cabrón! — powiedział Agustin. —To to są te słynne czołgi,
Ingles?

— Ten jest malutki.

— Cabrón! Gdybym tak miał malutką butelkę z benzyną,
podlazłbym i podpalił go. Co on teraz zrobi, Ingles?

— Za chwilę znowu wyjrzy.

r

KOMU BIJE DZWON 555

— I to tego ludzie się boją — powiedział Agustin. — Patrzaj,

Nałykałeś się za dużo tego dymu — pomyślał...

Odnośniki

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.